thakshila akka - part 7

 තක්ෂිලා අක්කා - 07 කොටස

 

පෙර කොටසෙන් >>>>
මම බිමබලාගෙන බලාපොරොත්තු වෙලා හිටිය විදියටම ඔෆිස් එක ගාව මැඩම්ගේ කාමරේට ගියේ වෙව්ල වෙව්ල....වෙනදා වගේම මැඩම්ගේ කාමරේ දොර වහලා....තට්ටු කරා කාමරේ දොරට මම.....

එතැන් සිට >>>
දොරට තට්ටු කරාට කිසිම ප්‍රතිචාරයක් ලැබුනේ නෑ.තප්පර 10ක් 20ක් බලන් ඉඳලා මම ආයෙ පාරක් දොරට තට්ටු කරා.
එකපාරම කවුද පිටිපස්සෙන් එනවා එනවා වගේ ඇහුනා.ඇත්තටම මම කවදාවත් නැති විදියට බයවෙලා.මටත් පුදුමයි."ආ..පුතේ...ආව නේද උදෙන්ම..." මම කටහඬත් එක්කම ආපස්සට හැරුනා.ලා නිල් පාට සාරියක් ඇඳලා රෝෂිනී මැඩම් පිටිපස්සේ.මාව ගැස්සුනා එකපාරම.මැඩම් අදහාගන්න බැරි තරම් ලස්සනයි එදා.අත්දෙක වැලමිට ලඟට නමපු සාරි බලුව්ස් එකට නිල් පාට සාරිය ඇදලා කොන්ඩේ කඩා දාලා හිටියේ.ඒ උනාට ඒ ආදරණිය ස්වරය ඇතුලේ තියෙන්නේ බය උපදවන සුළු ස්වභාවයක්.මැඩම්ගේ වේවැල් කසායක රස බලපු කෙනෙක් ඒක හොඳටම දන්නවා."මම ඔ..ඔව් මැඩම් ආවා" කීවෙ පැටලි පැටලි."යමු පුතේ ඇතුලට..මම කෑම කන්න ගියා..තාම 8යිනේ වෙලාව..බලමුකො අපි අසනීපෙට අද කොහොමද බේත් කරන්නේ කියලා.."මැඩම් කට කොනකින් හිනාවෙලා දොර අරින ගමන් කීවේ මගෙ පස්ස පැත්තට අතින් තට්ටුවක් දාන ගමන්.මාව මැඩම්ගේ අතෙන් දුන්න පාරට හිරිවැටුනා වගේ උනා.මම වෙනද නම් රෝෂිනී මැඩම්ගේ වේවැල් පාරට බයක් වගේම ආසාවක් දැක්වුව බව ඔයාල දන්නවනේ.ඒත් අද නම් බයක් විතරමයි.මොකද අද වැරැද්ද එසේ මෙසේ එකක් නෙමෙයිනෙ.මම පස්සට අත් දෙක තියාගෙන මැඩම් පස්සෙන් ගියා.එදා වගේම පුටුවෙන් වාඩිඋන මැඩන් ෆයිල් එකක් දිගෑරියා.මැඩම්ගෙ අතේ ඇඟිලි වල ලා නිල් පාට සාරියේ පාටටම මැච් වෙන්න නේල් පොලිෂ් කරලා.ඇඟිලි ගොඩක් මහතයි.එක අල්ලකින් මගෙ එක තට්ටමක් හොඳට මිරිකලා අල්ලන්න තරම් මහතයි ලොකුයි ඒ අත්.මට දකිද්දි බය වැඩි උනේ ඒකයි.මැඩම් ෆයිල් එක දිහා බලලා "අද නම් පුතේ ඔයාව හදන්නම වෙනවා මට..එකම වරද ගොඩක් සැරයක් මට අහුඋනා...දඬුවම් කරා.ඔයා තාම හැදිලා නෑ...ඒ කියන්නේ බේත වැඩකරන්නේ නෑ..." මැඩම් ආදරෙන් මගෙ මූණ දිහා බලලා කීවා.."අනේ නෑ...මැඩම්.මම ආයෙ කිසි වරදක් කරන්නේ නෑ මැඩම්ම්....මට සමාවදෙන්න අද මැඩම්... කවදාවත් නැතුව මගේ කටින් මේ විදියට වචන පිටවුනා.හිනාවක් ගියා මැඩම්ට එකපාරම."නිදහසට හේතු කියන්න බලන්න පුතේ...ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ඒ කියන්නේ 1.30 ඉඳන් 3.10 වෙනකන් පුතා මොකද කරේ..."මැඩම් නැගිටලා සාරිපොට ඉනේ ගහගෙන කබඩ් එක අරින්න ලෑස්ති වෙන ගමන් ඇහුවා.මම දන්නවා ඉතිං කසාය දෙන්න වේවැලක් ගන්නයි කබඩ් එක අරින්න හදන්නේ බව.මට ඇත්තටම ඒ ප්‍රශ්නෙට දෙන්න උත්‍තරයක් නෑනේ.මම කරපු දේ කීවොත් මාව එල්ලයි."මැඩම්...මම ඉස්කෝලේ පිට්ටනියට වෙලා හිටියා මැඩම්.....ඇත්තමයි.."මම බිමබලාගෙන කීවා..."

රෝෂිනී මැඩම් - ඒ මොකද පුතේ...ගණිතය පංතිය 2ට පටන් ගන්නවා කියලා චතුරිකා මිස් කලින් කීවෙ නැද්ද ?

මම - කීවා..මැඩම්.මට වෙලාව යනවා දැනුනේ නෑ...

රෝෂිනී මැඩම් - ම්ම්ම්...හොඳයි හොඳයි..ලොකු වරදක් බව පිලිගන්නවද ක්‍රිෂාන් පුතා කරේ...?

මම - ඔව් මැඩම්..මට සමාවෙන්න මැඩම්..

රෝෂිනී මැඩම් - ක්ලාස් එකට ඉන්නෙ නැතුව ගෙදර ගියානම් මට ලොකු ගැටළුවක් නෑ..හැබැයි ඉස්කොලේ ඔයා මොකද කරේ කියන දේ මට ප්‍රශ්නයක්....පාසල් වෙලාවෙන් පස්සේ හේතුවක් නැතුව එහෙම ඉන්න බෑ නේද ඉස්කෝලේ....

මැඩම් කිය කියම කබඩ් එක ඇරලා කබඩ් එකේ තිබ්බ කාඩ්බෝඩ් අකුරු ලියන වගේ බෝඩ් එකක් ගත්තා.මාර්කර් පෙන් එකකුත් අතට අරන් මේසෙ උඩින් තිබ්බ මැඩම් කබඩ් එක වැහුවා.මට පුදුමයි වේවැලක් නොගත්ත එක ගැන."මොකද පුතේ...මම වේවැලක් නොගත්තේ ඇයි බලනවා නේද..?" මැඩම් හිනාවෙලාම මගේ ලඟට ඇවිත් කීවා.මම මොකද්ද වෙන්න යන්නේ දන් නැතුව බලාගෙන ඉන්නවා දැන්.."හ්ම්ම්..හොඳයි පුතා...අද ටිකක් ලොකු දඬුවමක් දෙනවා....දැන් පුතා මේ බෝඩ් එක අරන් මේ මාර්කර් පෙන් එකෙන් ලියන්න 'මම නැවත වැරදි නොකරමි.පාසල් විනය නීති කඩ නොකරමි.' කියන වාක්‍ය දෙක..." මැඩම් මාර්කර් පෙන් එක අතට දෙන ගමන් කීවා.මම බයවුනා මොකද්ද මේ කරන්නේ යන්නේ කියලා."අනේ...මැඩම්."මම කීව ගමන් මගෙ කන කතුරකට අහු උනා වගේ උනා.මැඩම් වවලා තිබ්බ නියපොතු දෙකකින් මගෙ කන මිරිකන්න ගත්තා.මාව ඉස්සුනා ඒ වේදනාවට.කනේ මොකෙක්හරි කනව වගෙ..කන අතාරිනවත් එක්කම පටස් පටස් ගාල පාරවල් දෙකක් පිට මැද්දට වැදුනා.පිට පුපුරන්න වගේ.පිට එකපාරම දාගෙන රත්වේගෙන ගියා."දැන් ලියමුද පුතා" මැඩම් රහසින් වගේ කියනකොටත් මම කාඩ්බෝඩ් එකේ ලියන්න පටන් අරගෙන .මැඩම් කීව වාක්‍ය ලොකු අකුරින් ලීව මම හරි මැඩම් කීවා."හ්ම්ම්...හොඳයි...යමු මගෙත් එක්ක." මැඩම් දොර ඇරගෙන මාව කාමරෙන් එලියට එක්කගෙන ගියා.මම බෝඩ් එකත් අතේ අරන් මැඩම් පස්සෙන් ගියේ මරන්න අරන් යන හරකෙක් වගේ.මැඩම් කෙලින්ම ගියේ පාසල් කොඩිය,ජාතික කොඩිය ඔසවලා තියෙන තැනට.ඔෆිස් එක ඉස්සරහම තියෙන්නේ ඒ තැන.එතන මුළු ඉස්කෝලෙටම වගේ පේනවා.ගේට් එක ගාවට පවා පේනවා එතන හරියටම බැලුවොත්.ඒ වෙනකොට ඒ තැනට හොඳටම අව්ව.තාම උදේ උනත් අව්ව හොඳට."ක්‍රිෂාන්.මෙහෙ එන්න..ඇවිත් දණගහන්න මේ මෙතන මැදින්."මැඩම් හරියටම එතන අව්ව හොඳටම වැඩිතැන පෙන්නලා කීවා.මම හොඳටම බයවෙලා හිටියේ.මට ඒක ඇහුනේ නිකං දෝංකාර දිදී වගේ.මම කවදාවත් එහෙම ගොඩක් අයට පේන්න දණගහන් ඉඳලා නෑ.මුළු ඉස්කෝලෙම වගේ මේක දකිනවා.අනික බෝඩ් එක අතේ අරං.මට දුවන්න තරම් හිතුනා එවෙලේ.පනිශ්මන්ට් එකක් බලන්න ගිහින් උන වැඩක්.මම කරන්න දෙයක් නැති නිසා දණගැහුවා.දණිස්ස රිදෙනවා තාම ටිකක් අර එදා වැඩේ හිංද ඉතින්.මේ තැන ක්‍රොන්කීට් එක.රළු නිසා ඉතිං උල් උඩ දණගැහුවා වගේ තමා.මැඩම් දණගහනකන් බලාන ඉඳලා "ගුඩ්..දැන් වෙලාව 8.20යි ක්‍රිෂාන්..10.20 වෙනකන් ඔතන අද..ඊට පස්සේ හොඳට ඔලුව රත්වෙලා මොලේ පෑදෙයි පුතාගෙ.10.20ට මම එනවා ආයෙ..ඊට පස්සේ හොඳ වේවැල් කසායක් කන්න ලෑස්ති වෙන්න පුතේ...බෝඩ් එක උඩට උස්සගන්න දැන් හැමෝටම පේන්න.." මැඩම් මගෙ ඔලුවට අතතියන ගමන් කීවා.ඔලුව රත්වෙලා ඒ වෙනකොටත්.දාඩිය නම් හොඳ ගානට දාලා.පැය 2ක්.අම්මෝ මාව වෙව්ලනවා.මේ අව්වේ බෝඩ් එකත් උස්සන් පැය 2ක් දණගහගෙන ඉන්නවා කියන්නේ දෙයියනේ කොහොමද ඒක කරන්නේ මම.අනික වේවැල් පාර දෙනවලු ඊට පස්සේ.මැඩම් ඒ ටික කියලා "ඔය ඉන්න විදිය වෙනස් කරන්න එපා..මම බලාගෙනයි ඉන්නේ සැරෙන් සැරේ එනවා යනවා..." මැඩම් යන්න ගියා.මට දැනුනේ මාව හිරේට දාල වගේ හැඟීමක්.ලැජ්ජාව..අම්මෝ ඒක හිතාගන්නත් බෑ.මුළු ඉස්කෝලෙම දැනගන්නවා.කෙල්ලො එහෙම එහාට මෙහාට යනකොට හොඳට දකිනවා.අනික ටීචර්ස්ලා.මට ලොකු අසරණකමක් දැනුනා.රෝෂිනී මැඩම් මෙච්චර දරුණුයිද.මට හිතාගන්න බෑ.දැන් ඉතිං කරන්න දෙයක් නෑ.කොහොමහරි ඉන්නවා......පැය 2ක් අවුරුද්දක් වගේ දැනෙනවා මේ වගේ වෙලාවක.තනියම බෝඩ් එකකුත් උස්සන්.යන එන කට්ටිය හිනාවෙවී යනවා දැක්කා මම.මම බිමබලාගෙන හිටියා.ආයෙ නම් ඉස්කොලේ කිසිම වැරැද්දක් කරන් නෑ.මම හොඳට හිතට ගත්තා.වේවැල් පාර කන්න හිතන්නෙවත් නෑ ඉස්කෝලෙදි.අද නම් වදිනවා හොඳට.මම ඒක හොඳට දැනන් හිටියා.වේවැල් පාර කන්න වෙනවා කියලා දැන දැන ඒ වෙනකන් ඉන්න එක මාර හැඟීමක්.බයකට වඩා ඒක අසරණකමක් වගේ.අනික රෝෂිනී මැඩම් වගේ හොඳටම වේවැල් පාර දෙන සැර පරුෂ මැඩම් කෙනෙක්ගෙන් ඉස්කෝලෙදී.කොහොමහරි ඒ පැය 2 ගෙවාගත්තා.අත් දෙක පණ නෑ වගේ.කකුල් හිරිවැටිලා වගේ..රෝෂිනී මැඩම් වෙලාව හරි නිසාද කොහෙද ඈත එනවා මම දැක්කා."හරි පුතේ...විනය කාමරේට එන්න..."මගෙ ඔලුවට අත තියාගෙනම මැඩම් විනය කාමරේ පැත්තට ගියා.මම බෝඩ් එක පාත් කරලා නැගිට්ටා අමාරුවෙන්.මාව විසිඋනා හිරිවැටිලා වගේ කකුල්.අක්කලා වගයක් බලාන ඉඳලා බක බක ගාල හිනාවෙනවා මං දිහා බල බල.මට කේන්ති ත් එක්ක.මම අමාරුවෙන් ඇවිදගෙන කාමරෙ ගාවට ගියා.අතපය දාඩියට තෙත බරිත වෙලා.ඔලුවෙන් පවා දාඩිය වැක්කෙරෙනවා.මම නිකං නාලා වගේ දකින කෙනෙක්ට පේන්නේ.මම ටැප් එකක් ලඟටවත් ගියේ නෑ කෙලින්ම මැඩම්ගේ කාමරේ ගාවට ගිහින් දොර ඇරලා නිසා ඇතුලට ගියා."හ්ම්ම්ම්.කොහොමද පුතේ..සනීපයි ද ?" මැඩම් හිනාවෙලා අහන ගමන් කබඩ් එක ඇරියා.වේවැල් ගොඩ දැකලා මගේ බය තවත් වැඩිවෙලා කිටි කිටි ගාල වෙව්ලන මට්ටමට ඇවිත්.චූ බරත් තිබුනා ටිකක් දැනෙන මට්ටමට.බයටම වැඩිවෙලා වගේ.මැඩම් කබඩ් එකෙන් වේවැල් දිහා බලලා බලලා මහතම වේවැලකුයි ඊට ටිකක් හීනි එකකුයි ගත්තා.මහතම එක කියන්නේ අර දඬුවේවැල.එදා ෂෙනායා මැඩම් කීවා මතක් උනා.රෝෂිනී මැඩම් ඕක පාවිච්චි කරන්නේ කලාතුරකින්.එදා එලියෙදි වැදුනේ ඕකෙන් මට.මැඩම් වේවැල් දෙකම මේසෙ උඩින් තියලා "කෝ එනවා බලන්න" කියලා මගේ අතින් ඇදලා ලඟට අරගෙන පස්ස හරවලා කලිසම දිහා බැලුවා."දඬු වේවැල් කසාය කන්න පස්ස පැත්ත තාම චූටි වැඩී...කරන්න දෙයක් නෑ පුතේ....අද නම් රෝෂිනී මැඩම් හොඳටම දෙනවා පුතාට.." මැඩම් පස්ස උඩින් අත එහා මෙහා යවන ගමන් කීවා."ඕකේ...ෂර්ට් එක කලිසම , සපත්තු මේස් ගලවන්න දරුවෝ..ගලවලා මේසෙ උඩට දාලා ලංකට් එක විතරක් ඇඟේ ඉතුරු වෙන්න හදාගන්න ඉක්මනට" මැඩම් කීවා.මට ලැජ්ජා හිතුනා හොඳටම.මැඩම් ඉස්සරහ ලංකට් එක පිටින් කසාය කෑවට මොකද ඇඳුම් සේරම ගලවලා හිටියේ නෑනෙ එදා.මම ඇඳුම් ගලවන අතරෙ මැඩම් දොරට යතුර දාලම ලොක් කරා.බයටම ඇඳුම් ගැලවුනා වගේ ඉක්මනට.මම ලංකට් එක පිටින් මැඩම් ගාව හිටගෙන ඉන්නවා දැන්.ඒ හැඟීම ඉතිං කියන්න තේරෙන් නෑ.මැඩම් සාරිපොට ඉනේ ගහගෙන කොන්ඩේ කඩලා දාල තිබ්බ එක බැඳගත්තා.ඒ කරලා දකුණු අතේ තිබ්බ මුද්ද ගලවලා මේසෙ උඩින් තියලා "අත්දෙක පාතට දාල සීරුවෙන් හිටගෙන මං පැත්ත හැරෙන්න බලන්න.පොල් ටොක්කක් දීල ඉන්න මොලේට දැනෙන්න." කීවා.මැඩම් කීව වගේම මම ලංකට් එක පිටින් මැඩම් පැත්ත හැරුනම මැඩම් අත්දෙක ඔලුවට තියලා හිනාවෙවීම වම් අතින් කොන්ඩේ පෑදුවා.කොන්ඩේ කපලත් ඒහැටි දවසක් නැති නිසා කොන්ඩේ පාදන්න අමාරු නෑ.මැඩම් එකපාරම අල්ලෙන් ඔලුවේ දාඩිය අතුල්ලලා පිහලා ටොක් ටොක් ගාල දෙකක් ඔලුවට ඇන්නා.අම්මෝ ඔලුව හෙල්ලුනා වගේ.ඇස් දෙකට ඉබේන කඳුලු ආවා.ආව්ව් කියලා කෑගැස්සුනා.වේවැල් පාර පරාදයි.චූ බර දෙගුණ උනා වේදනාවට.මම ටොක්කක් කෑවමයි එච්චර සැරට නම්.මැඩම් ටොක්ක ඇන්න තැන ටිකක් අතගාලා "ටොකු දෙන්නේ ගොඩක් කෙල්ලොන්ට මම..අද දුන්නේ ඔය ටොක්ක ජීවිතේ පුරා මතක හිටින නිසා" මැඩම් කීවා.මාව කැරකෙනවා වගේ දැන්.ටිකක් වෙලා යනකන් ඒ අමාරුව තිබ්බා."පස්ස පැත්ත හරවන්න පුතේ...එදා වගේ බටේ අල්ලගන්න බලන්න" මැඩම් කීවා.මම එදා විදියටම බටේ අත්දෙකෙන් අල්ලගෙන පස්ස පිටිපස්සට ඇදලා ඇල්ලුවා.මැඩම් මොකක්හරි වේවැලක් ගන්නවා දැක්කා කොයි එකද පෙනුනේ නෑ.මැඩම් ඉන්නේ පිටිපසසෙන් නේ."ඉණ හරියෙන් පස්ස උස්සන්න තව.."මැඩම් කියනවා ඇහුනා.මම පස්ස හොඳට උස්සලා දික් කරා.කොල පාට ලංකට් එක පිටින් මම මැඩම්ට පස්ස දික්කරගෙන ඉන්නවා.කොයි තරම් ලැජ්ජයිද.මෙච්චර ලස්සන මැඩම් කෙනෙක්ගෙන් වේවැල් පාරක් කන එක මගේ හීනයක් උනත් මෙච්චර ලොකු දඬුවමක් නම් බලාපොරොත්තු උනේ නෑ."චුට්ටක් රිදෙයි පුතේ වෙනදට වඩා...හොඳට දෙන දෙන පාරක් ගානෙ කරපු වැරැදි මතක් කරගෙන ඒවා හදාගන්නවා කියලා හිතට ගන්න..." මැඩම් අත් දෙකන් පස්ස මිරිකන ගමන් කීවා.ඒ කියලා වේවැල දකුණු අතට ගත්ත මැඩම් පස්සට තට්ටු කරන්නෙවත් නැතුව මැෂින් එකකින් වගේ දෙන්න පටන් ගත්තා පාරවල්.අම්මෝ දාඩියට තෙත් උන පස්ස උඩින් වදිනකොට තක් තක් ගාන සද්දේ ආව කිස් කන සද්දෙට අමතරව.කකුල් දෙකේ කලවා හරියට පවා ගැහුවා මැඩම්.මට ඇත්තටම ඒ එකේ නිකං සිහියක් නෑ වගේ.පස්සට තප්පරේට දෙක ගානෙ වගේ වදිනවා රත්වෙන්න.ඉන්ජෙක්ෂන් වගේ ඉතිං.උපරිම වේවැල ඇදලා ගැහුවේ.ඒ වේදනාව අස්සෙන් මොනවහරි බිමට වැටෙනවා වගේ ඇහෙනකොට තමා චූ පෙරෙනවා දැක්කේ.ලංකට් එකම තෙමිලා.චූ විදිනවා බිමදිගේ.කාමරේ ඉවරයි.ලැජ්ජාවෙ බෑ.මම ආ.....ආ...ගගා කෑ මොර දුන්නත් මැඩම් වේවැලෙන් පාරවල් 15කට වඩා ගැහුවා මට.මට ඇත්තටම ගාන නම් මතක නෑ.වේවැල කැඩුනා දැක්කා කෙරවලෙන්.ඒත් තව දෙකක් විතර ගහලා තමා වේවැල මේසෙට විසි කරේ මැඩම්.මැඩම්ගේ මූණ මට පේන්නේ නෑ.."හ්ම්ම්ම්....තෙමාගත්ත නේද පුතේ..." මැඩම් මාව ලැජ්ජා කරන්න කීවා.මැඩම් සාරි පොටෙන් නහය වහගෙන මගෙ ලංකට් එකේ ඉස්සරහ පැත්ත බලලා හිනාවෙලා ආයෙ පිටිපස්සට ගිහින් ලංකට් එකේ වාටියට අත්දෙක තිබ්බා.මට මාරම ලැජ්ජාවක් දැනුනා.ඇඟෙන් දාඩිය බේරෙනවා.දැන් ලංකට් එක පාත් කරයි දැන් කරයි කියන කුතුහලයෙන් ලැජ්ජාව දෙගුණ උනා..මැඩම් ටිකක් වෙලා ඉලාස්ටික් එකෙන් උස්සගෙන ඉඳලා "ලැජ්ජයිද පුතාට...වැරැදි නොකර නම් මං ඉස්සරහ මෙච්චර ලැජ්ජා වෙන්න වෙන් නෑ නේද" කියන ගමන් කිස් ගාල ලංකට් එක පාතටම ඇද්දා.මාව හිරිවැටිලා ගියා.මැඩම් ඉස්සරහ දැන් මම අමුම අමු හෙළුවෙන්.ලමයෙක්ට ජීවිතේට අමතක වෙන් නැ මේ විදියේ දඬුවමක් ඉස්කෝලෙදි ලැබුවා නම්.මැරෙනකන් ඒ වැරැද්ද ආයෙ කරන්නෙත් නම් නෑ.මැඩම් ලංකට් එක කකුල් දෙක ගාවටම ඇදලා ගලවලම අතට ගත්තා.මට පෙන්න ඉස්සරහ බටේන් ලංකට් එක එල්ලුව මැඩම් පිටිපස්සට ගිහින් බලාගෙන ඉඳලා කබඩ් එක ඇරලා විනාඩි දෙකකින් විතර වහලා ආයෙ ලඟට ඇව්ත් පස්සට අත්දෙක තිබ්බා.එතකොට තමා තේරුනේ අත්දෙකට ග්ලවුස් දෙකක් දාගන්න ගිහින් තියෙන්නේ කියලා.මැඩම් තට්ටම් දෙක උඩ වැදුන වේවැල් පාරවල් අතගාලා පස්ස මිරිකලා ටිකක් වේදනාව අඩු කරා.තට්ටම් දෙක මිරිකලා ඈත් කරපු මැඩම් "කකුල් දෙක හොඳට ඈත් කරන්න පුතේ....පුළුවන් උපරිම "කීවා.මම කකුල් හොඳට ඈත් කරාට මොකද එහෙම ඉන්න මාර අමාරුයි.අනික පස්සේ සේරම එලියේ.මැඩම්ට මගේ චු එක පවා පේනවා පිටිපස්සෙන් බලනකොට මැද්දෙන්.මාරම ලැජ්ජාවක් ඒක නම්."දඬු වේවැල් කසාය ටික පස්සට දෙනවා පුතේ මම දැන්...අද සමහරවිට පුතාට $$$ බර එයි.මොකද මම ආයෙ මගෙන් දඬුවම් නොවෙන්නම ඔයාගෙ වැරදි හදනවා.පස්ස ඔහොමම තියාන ඉන්න.." මැඩම් වේවැලක් අතට ගන්න ගමන් කීවා.පස්ස උඩින් වේවැල තිබ්බ මැඩම් පස්සේ හැමතැනම ඒ මහත වේවැල ඇතිල්ලුවා.වේවැල් පාරවල් වැදුන හමඋඩ තවත් වේවැලක් එහාට මෙහාට යනකොට අම්මෝ....පස්ස හෙළුඑන් දික් කරන් මොන ලැජ්ජාවක්ද ඉතිං.මැඩම් වේවැලෙන් තට්ටු කරන්න ගත්තා.කිස්.එකපාරම පස්සට රත්කරපු යකඩයක් තිබ්බා වගේ.පස්ස වෙව්ලලා ගියා.මාව ඉස්සරහට විසි උනා.මැඩම්ට හික්ස් ගාලා හිනත් ගියා එකපාරම.හිනාඋනාට මැඩම් මට විවේකයක් නම් දුන්නේ නෑ දෙන්න ගත්තා වේවැලෙන් කලින් වගේ.පස්ස තුවාල උනා දැනුනා මට දෙකක් තුනක් වදිනකොට.මැඩම් ටිකවෙලාවක් යනකොට මැඩම්ගේ වම් අතින් මාව අල්ලගෙන වේවැල් පාර දුන්නේ.මොකද මට පණ නෑ වගේ.මාව එහාට මෙහාට විසිවෙනවා.රෝෂිනී මැඩම් ඒ අතෑරියේ නෑ දඬුවම නම් දුන්නා තිතටම.මට මැඩම් කීව දේ වෙයිද කියන බයට වඩා ලැජ්ජාව තිබ්බා හිතේ කොච්චර අමාරු උනත් .මැඩම් විනාඩි 3ක් විතර ගැහුවා මගෙ පස්ස ලෙලි යනකන්ම.පාරවල් 15ට වඩා ගැහුවා ඒකෙනුත්.මට ගනන් කරනවා තියා නිච්චියක්වත් නෑ."හ්ම්ම්......තව ටිකක් දෙන්න හිතෙනවා..ඒත් පස්සේ දරාගැනීම දැන් නැතිවේගෙන එන්නේ පුතේ..." මැඩම් කියන ගමන් පස්ස හොඳට අතගෑවා ග්ලවුස් දාපු අත්දෙකන්.වේවැල මේසෙ උඩට දාලා පස්ස හොඳට තද කරලා අතගෑවා."මං කීවේ....අද නම් කොල්ලට රෝෂිනී මැඩම්ව හොඳට මතකහිටී..."මැඩම් අතගාන ගමන් හිනාවෙවී කීවේ වම් අතෙන් සාරිපොට අරන් නහය වහගන්න ගමනුයි.මට පොලොව පලාගෙන යන්න හිතුනා..මැඩම් මාව උපරිම ලැජ්ජා කරා එදා එවෙලේ වචන වලින් පවා...අතගාන එක නවත්තලා මැඩම් ඉස්සරහින් ඇවිත් මගේ මූණ දිහා බලලා "දැන් කෙලින් හිටගන්නවා...ආයේ මේ වගේ වැඩ කරනවද ඉස්කෝලෙ ජීවිතේ තුරාවට" ඇහුව.."නැ...නෑ..නෑ නෑ මැඩම් අනේ නෑ.."මම අඬ අඬ කීවා."හික්ස්.....හොඳ ලමයා..තාම මොකුත් ගිහින් නෑ පුතේ..මම ලැජ්ජා කරන්න කීවේ...." මැඩම් හිනාවෙලා කියලා ගිහින් පුටුවෙන් වාඩිඋනා....මාව දාඩියෙන් පෙඟිලා.කලන්තෙ වගේ..මට ඇවිදින්නවත් බෑ වගේ.චූ හැමතැනම.මාව අසරණවෙලා උපරිම."තෙමුනට කමක් නෑ ඇඳුම් සේරම ඇඳගන්න" මැඩම් කීවා.මම තෙමුන තෙත් උන ලංකට් එකයි දාඩියට පෙඟිලා තිබුන අනිත් ඇඳුම් ටිකයි ඇඳගෙන සපත්තු දාගත්තා.කෙලින් ඉන්න පණ නෑ..අත්දෙක පිටිපස්සට බැඳගෙන වැනි වැනී ඉන්නවා මම.."හ්ම්ම්ම්ම්...දැන් යනවා.හොස්ටල් එකේ වොශ්රූම් එකකට ගිහින් හොඳට ඇඟපත සෝදගෙන ක්ලාස් එකට යන්න.රෝෂිනී මැඩම් කිවා කීවම හොස්ටල් එකේ වොශ්රූම් එකට යන්න පුළුවන්.." මැඩම් නැගිටලා ඇවිත් දොර ඇරලා දෙන ගමන් කීවා..මම අමාරුවෙන් එලියට ගියා.එලියේ හිටිය ලමයි ඉස්සරහින් යන්නත් ලැජ්ජයි වගේ.ඇදුම් වල චූ වෙලා.අයියෝ...මම ඇවිදින විදියෙන් පේනවා වෙලා තියෙන දේ..හොස්ටල් එකට ගිහින් මැඩම් කීවා කියලා ඇඟ සෝදගෙන මම ක්ලාස් එකට යනකොට ඉස්කෝලෙ ඇරෙන්න ඔන්න මෙන්න.ලමයි මොකද උනේ ඇහුවත් කාටවත් උත්තර දුන්නේ නෑ.රෝෂිනී මැඩම් කොච්චර ගැහුවත් ඊයේ හවස මොකද කරේ හාර ඇවිස්සුවේ නෑ.ඒකත් පුදුමයක්.මම ඉස්කොලේ ඇරිලා ගෙදර ගිහින් කරේ හොඳට නිදාගත්ත එක.ඊයෙ හවස ඉඳන් අද මේ වෙනකන් උන දේවල් හීනෙන් වගෙත් පෙනුනා.වේවැලෙන් ගුටිකන්න ආසාවෙන් හිටිය මට ආසාව වැඩිවෙලා අවසානෙට වේවැල එපා උනා ඔන්න.පස්ස පැත්ත නම් ඉවරයි ඉතිං.ආයෙ මාස ගානකට ඇති.අම්මෝ තක්ෂිලා අක්කගෙන් ගුටිකන්න ඕන කියන එකත් එපාවෙලා ගියා.රෝෂිනී මැඩම් දකිනකොට වෙනදා අනිත් ලමයි විතරයි බය උනේ.මම අද ඉඳන් බයට කලිසම තෙමාගනීද සැකයි.ආදරෙන් කතා කරලා ලැජ්ජා කර කර මැඩම් දුන්න දඬුවම නම් කියලා වැඩක් නෑ.මම ඕවා හිත හිත එදා රෑ 8 විතර වෙනකන් නිදාගත්‍තා.පහුවදා ඉස්කොලේ ගියේ නැත්තෙත් අමාරුවට.

මතුසම්බන්ධයි......