thakshila akka - part 3

 

තක්ෂිලා අක්කා - 03 කොටස

පෙර කොටසෙන් >>>>
පුංචි - මොකද කොල්ලෝ උනේ ඉස්කෝලේ..??

මම - මොකුත් නෑ අනේ....දන් නැද්ද.මැඩම් කීවෙ ඉතිං අනේ.....(අකැමැත්තෙන්)

පුංචි - වොශ් එක දාගෙන යනවකො මගෙ කාමරේට...මම එන්නම් මේ ටික අස් පස් කරලා....

මම - අනේ...ඇයි අනේ.....

පුංචි - කීවම කරනවා ලමයො...ගුටි නොකා...

පුංචි හිනාවෙන ගමන් බොරු තරහක් මවාගෙන කීවා.මගෙ යටිහිතේ ආසාවක් ඇති උනා අද පුංචිගෙන් වේවැල් පාර කන්න වෙයිද කියලත්.
මම වොශ් එකක් දාගෙන උඩ තට්ටුවේ පුංචිගේ කාමරේට ගිහින් හිටියා....

අද කොටස එතැන් සිට......

එදා මම පුංචිගේ කතාව නොකියා ඊට සති දෙකකට පස්සේ උන දේවල් තමා කීවේ....අද බලමු රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් ගුටි කාල හවස පුංචිලගෙ ගෙදර ගිය වෙලේ මොකද උනේ කියලා...
පුංචි එනකන් කාමරේට වෙලා මම හිටියේ මොකද්ද මේ වෙන්න යන්නේ කියලා කල්පනා කරන ගමන්.පුංචිගෙන් වේවැල් පාරක් කන්න ඇත්තටම ආසාවක් තිබුණත් ඒක මේ තරම් ඉක්මනට මේ විදියට සිද්ද වෙයි කියල නම් හිතුවේ නෑ..විනාඩි 20ක් විතර කල්පනා කර කර ඇඳේ වාඩිවෙලා ඉන්නකොට ලානිල් පාට කොට සායක් ඇඳගෙන කළු පාට බ්ල්වුස් එකක් ඇඳගෙන එනවා පුංචි..වෙලා ගිහින් තියෙන්නේ නාගෙනම එන්න ඉඳලා..අතේ තිබ්බ එක දැකලා ඇස් දෙක උඩ ගියේ මගෙ.මහත කහම කහපාට වේවැලක්.අලුත්ම එකක්.රෝෂිනී මැඩම් ගැහුව එකට වඩා මහතයි වගේම අලුත් පාටයි.කහපාට පොලිෂ් ගාල වගේ..කාමරේ ඇතුලට හිනාවේගෙනම ආව පුංචි "මොකද ලමයෝ..බයවෙලාද?" අහගෙනම වේවැල ඇඳ උඩට දැම්මා.මම "නැහ් නැ....නෑ..පුංචී මේ....ඇයි මේ වේවැල කියලා බැලුවේ..." ගොත ගහ ගහ කීවා.පුංචිට හිනා.මට ආසාවක් ඇති උනා ඒ වෙලේ වේවැල් කසාය කන්න ඇත්තටම.රෝෂිනී මැඩම් මතක් උනා.."නැගිටිනවකො මුලින්ම..වේවැල ඇයි කියන්නම් මම.." පුංචි කීවා.මම නැගිට්ට පුංචි කීව වගේම.නැගිටලා පුංචි දිහා බලන් ඉද්දි "මොකද මගේ මූණ දිහා බලන්නේ...පස්ස හැරෙනවා පස්ස" පුංචි කීවා.මම කීව වගේම පුංචිට පස්ස හැරෙව්වා.රෝෂිනී මැඩම් ගාවදි නොදැනුනු අමුතු හැඟීමක් මට ආව එවෙලේ.වෙලාවත් රෑ වෙලා,ගෙදර යන්න උවමනාව තිබ්බත් මෙතන වෙන දේට මගේ හිත ආස කරා.පුංචි ඇඳේ වාඩිවෙලාම කිස් ගාල මගේ කලිසම පහලට ඇද්දා.මට ලැජ්ජා හිතුනා එවෙලෙ නම්."කෝ බලන්න රෝෂිනී ගේ පාරවල් ටික" කලිසම පාතට දැම්ම පුංචි ලංකට් එක දණිස්ස ගාවට ඇදලා දාන ගමන් කීවා."හ්ම්ම්ම්.....නියමයි...ඔය තියෙන්නේ පස්ස පැත්ත තනිරූල් පොත වගේ...කීයක් වැදුනද ක්‍රිෂාන්"පුංචි පස්සේ එහා මෙහා ඇඟිලි යවන ගමන් ඇහුවා.මට එවෙලේ නම් ලැජ්ජා හිතුනා.පස්ස පැත්ත හෙළු කරගෙන පුංචිට හරවන් ඉන්නවා දැන් මම.පුංචි පස්සෙ එහා මෙහා වේවැල් පාරවල් දිගේ අතගෑවා.."16ක් පුංචි" මම කීවා."හ්ම්ම්ම්ම්ම්...කලිසම උඩින් නේද?" පුංචි ප්‍රශ්න කරා..."10ක් කලිසම උඩින්..අනිත් 6 කලිසම ගලවලා ගැහුවේ පුංචි" මම ලැජ්ජාවෙන් උනත් උත්තර දෙන්නම වෙන නිසා කීවා."රෝෂිනී ඉස්සරහ කලිසමත් පාත් කරන්න උනාද අනේ...වැරදි කරනවට හොඳ වැඩේ.මටත් එක්ක ලැජ්ජයි.අද දෙනවා මාත් කසායක් හොඳේ..." පුංචි සැරෙන් කීවා."අනේ....පුංචී...රිදෙනවා..."මම ගුටි කන්න ආසාව නොපෙන්වා කීවා..."හ්ම්ම්ම්ම්හ්...කලිසමයි ලංකට් එකයි ඇඳ උඩට දාල එනවා..." පුංචි කීවා.පුංචි නම් ආදරෙන් උනත් සැරෙන් කීවේ.මම කලිසම ගලවලා ඇඳට දාලා පුංචි දිහා බැලුවා.."ඇයි මොකද...ඕක අහකට දානවා"පුංචි සැර කරාම දණ්ස්ස ගාවට පාත් කරලා තිබ්බ ලංකට් එක ගලවලා ඇඳට දැම්ම මම බලාන හිටියා.හිත අස්සේ ආසාව තිබ්බ උනත් පෙන්නන්න ගියේ නෑ.බයකුත් තිබුණා.මොකද වේදනාව ගුටි කෑව වෙලේ වගේම තිබුණ නිසා.."එනවා...ස්පෑන්කින් එකක් දෙන්න මුලින්ම මතක හිටින්න...මගෙ ඔක්ක උඩ පස්ස උඩට හිටින්න නැමෙනවා ක්‍රිෂාන්.." පුංචි කීවා..මම ප්‍රශ්න කරන්න නොගිහින් පුංචිගෙ කකුල් දෙක උඩින් නැමුනා.දැන් මගේ පස්ස හරියටම පුංචිගේ ඔක්ක උඩ උඩුබැලි අතට හිටින්න...පුංචි කකුල් දෙක හොඳට හදාගෙන වම් අතින් මගෙ කොන්ද හරිය අල්ලගෙන දකුණු අත පස්සේ වම් තට්ටම උඩට තිබ්බා.තියලා ඇඟිලි වලින් එහාට මෙහාට අතුල්ලන ගමන් "තාම පොඩි ලමයෙක් පුතේ ඔයා හොඳේ...පීරියඩ් කට් කරන ඒවා වගේ වැඩ කරන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා...එහෙම උනොත් මමත් අද ඉඳන් හොයලා බලලා දඬුවම් කරනවා" පුංචි අවවාද කරා.පුංචිගේ අත් රෝෂිනී මැඩම්ගේ තරම් මහත නෑ.ඇඟිලි ගොඩක් හීනී.එතකොට ඉතිං ඇඟිලි වලින් වදින පාරක් කිස් කනවා.වේවැල් පාරවල් දුන්න පස්සට වදිනකොට ඕනෙම නෑ ඉතිං.මට දැන් පේන්නෙ බිම පොලොව විතරයි.මුනිං අතටනෙ ඉන්නේ.පුංචි අතින් තට්ටු කරලා කරලා තක් තක් තක් තක් ගාල ඇඟිලි හොඳට පස්සේ වදින විදියට තට්ටම තලන්න ගත්තා.මුල්ම ටික හිරිවැටුනා වගේ උනත් ටිකක් වෙලා යද්දි පස්සෙන් දුම් විසිවෙන්න රත් උනා පස්ස.එකදිගට පුංචි ටිකක් වෙලා පස්සට අතින් තලලා "ඇයි පීරියඩ් කට් කරේ පුතේ...ඉතිං "ඇහුවා.මම ගුටිකන්න ආස නිසා කියන්නද.."කම්මැලි හිතුනා.අනේ පුංචි රිදෙනවා....ආයෙ කරන් නෑ මම එහෙම...සමාවෙන්න" කීවා.ඒ තරම් රිදුනා ඇත්තටම.අත් පාරවල් 20ක් විතර එක තට්ටමකට වැදිලා ඉවරයි ඒ වෙද්දිත්.තට්ටම් දෙක පුපුරුගහනවා."වැරදි හදාගන්න මේකත් උදව්වක් වෙයි...කට වහන් ඉන්නවා.තාම මේ වෝර්ම් අප් එක විතරයි පනිශ්මන්ට් එකේ..." පුංචි සැර කරලා දිගටම ස්පෑන්ක් කරා.එක තට්ටමක් 30ක් වගේ අතින් ගුටි කෑවා.ගහලා ඉවරවෙලා අතින් අතගෑව පුංචි "හ්ම්ම්ම්...නැගිටිනවා දැන්...රෝෂිනීත් ගහලා නිසා පොඩි වේවැල් කසායක් දෙනවා..නැත්තන් මේ වැරදි වලට දෙන්නේ මම $$$ වෙන්න පුතේ හොඳ ද" කීවා. "අනේ එපා....රිදෙනවා පුංචි.වේවැල් පාර නම් එපා " මම ඒ පාර නම් තවත් ගුටිකන්න බැරුවමයි කීවේ..."කීව දේ කරනවා...නැගිටලා ඇඳට අත්දෙක තියලා නැමෙනවා" පුංචි හොඳටම සැර කරා.මම බයටම ඇඳට අත්දෙක තියලා පස්ස දික් කරා.පස්ස එක විදියට තියාගන්න පණ නෑ වගේ..පුංචි අර කහම කහ වේවැල අතට අරන් අතින් හොඳට වේවැල පිහලා හුලං කැපෙන්න කිස් කිස් ගාල වැනුවා.මට හොඳටම බය හිතුනා ඒ වෙලේ.."බයවෙන්න අවශ්‍ය නෑ අද එච්චරම....පස්ස පැත්ත අල්ලන් ඉන්නවාකෝ...පුංචි අද ගොඩක් සැරට ගහන් නෑ" පස්සට අත තියන ගමන් පුංචි කීවා.වේවැල ඒ එක්කම රත්වෙලා තිබ්බ පස්ස උඩින් තිබ්බා.මට දැනුනේ නිකං පස්ස උනුවෙනවා වගේ.රත් කරපු යකඩ කූරක් තිබ්බ වගේ උනා.මම ඉස්සරහට විසිඋනා වගේ.."හා හා...එක විදියකට ඉන්නවා ඉතිං.." පුංචි අතින් දෙකක් පස්සට දීලම කීවා.පුංචි තට්ටු කරලා කරලා පස්සේ උඩම හරියේ ඉඳන් පහලටම එනකන් වේවැල් කසාය දෙන්න පටන් ගත්තා.මම අම්මෝ කියලා කෑ ගැහුවා.සැරට දෙන්නෑ කීවට දෙන්න පුළුවන් උපරිම සැරටයි ගැහුවේ..මම ඇඳ උඩට වැටුනා අවසානෙ.වේවැල් පාරවල් 8ක් හෝ 10ක් ගැහුවා මට හරියටම නිච්චි නෑ ගාන."හ්ම්ම්ම්ම්..අදට ඔච්චරයි.වොශ්රූම් ගිහින් ඉක්මනට එනවා..." පුංචි වේවැල අතේ තියන් කාමරේ ඇඳෙ වාඩිවෙන ගමන් කීවා.විනාඩි 10කින් විතර මම එනකොට පුංචි කාමරේ වාඩිවෙලා ඉන්නවා අතේ මොකක්හරි බාම් එකක් වගේ තිබ්බා."හ්ම්ම්ම්..එන්න පුතා..දැන්..පස්සට බාම් ටිකක් ගාමු"පුංචි කීවා.වේවැල ඇඳේ පැත්තක තියලා තිබ්බා.පුංචි ඇඳේ වාඩිවෙලා "කෝ..ස්පෑන්ක් එකට වගේ නැමෙන්න බලන්න" කීවා.මම කලින් වගේ නැමුනා.ඇත්තටම පස්ස පැත්තට ගොඩක් වේදනයි.පුංචි මම නැමුනම පස්සට අත තියලා "හ්ම්ම්ම්..තාම පස්ස රස්නෙයි..අද දඬුවම් කරන්න උනා මටත් මොකද මේ වැරදි දිගටම කරොත් කියන බයට හොඳද..."කියන ගමන් බාම් එක පස්සේ ගෑවා.පුංචිගෙ අත බාම් එකත් එක්ක ගෑවෙනකොට පස්ස කූල් වෙනවා වගේ.බාම් එක තට්ටම් දෙකේ හොඳට තවරලා පුංචි දකුණු අතින් පැයකාලක් විතර පස්ස අතගෑවා.මසාජ් එකක් වගේ දුන්නේ.තට්ටමට මාර සනීපයක් වගේම ආයෙ ආයෙ මසාජ් කරවගන්න ආසාවක් මට ආව.ගුටිත් දීලා මසාජ් කරනවා.මට හිතුනා."ම්ම්ම්ම්...දැන් හරි පුතේ...පරක්කුත් උනානෙ..ගෙදර යන්න..."පුංචි කීවා..ඒ කියලා මාව නැගිට්ටවන ගමන් මාව ඇඟට තුරුල් කරගත්ත පුංචි " වේවැල් කසාය දුන්නේ හැදෙන්න මිසක් තරහට නෙමේ....තරහ වෙන්න එපා...පුංචිගෙන් ගුටි කෑව පලවෙනි දවසනේ...." කියල මගෙ පිටට ආදරෙන් තට්ටු කරා.මමත් එහෙමම ගෙදර ආවා.ගෙදර ආව වෙලේ ඉඳන් මගේ හිතට එක එක ඒවා හිතුනා.එදා දවස පොතක ලියලා තියන්න තරම් වටින ජීවිතේ වැදගත්ම අමතක නොවන දවසක් උනා මට.
©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©
ඔන්න පොරොන්දු උනා වගේ එදා සිද්දිය කීවා..දැන් සාමාන්‍ය පරිදි කතාවට එමු.මතකනෙ ඉවර උන තැන...අමතක අයට පොඩ්ඩක් මතක් කරන්නම්..

"දෙයියනේ....ෆෝන් එක තක්ෂිලා අක්කලගේ සෝෆා එක උඩ...හදිස්සියට එනකොට ඒක ගන්න අමතක උනානේ..."මම මටම කියාගත්තා......"

තක්ෂිලා අක්කලගෙ දිහා ගිහින් අක්කට වේවැල් පාර දෙන්න යෝජනා කරන්න ගියපු මට උන දේ මතකනේ.අන්තිමේ බලනකොට ෆෝන් එකත් දාලායි හදිස්සියේ දුවගෙන ඇවිත් තියෙන්නේ...මම කරන්න දෙයක් නැති නිසා නිදාගන්න ඇඳට ගියත් මතක් උනේම ෆෝන් එක.එච්චර මතක් වෙන්න හේතු ගොඩයි ඉතිං.විශේෂම හේතුව ෆෝන් එකට ලොක් එකක් දාල නෑ.ඒ හිංද ඕන කෙනෙක්ට ඩේටා ඇක්සස් කරන්න පුළුවන්.ඉතිං තක්ෂිලා අක්කා ෆෝන් එක බැලුවොත් කියන සැකේ..ඇයි ඉතිං එච්චර බය.මොකද බැලුවම කියලා ඔයාල හිතයි.මගේ හිතේ තිබ්බ ආසාවල් ගැන ලීව කතා, ඒ මදිවට ඉන්ටර්නෙට් එකෙන් ගත්ත spanking , caning වීඩියෝස් , තක්ෂිලා අක්කගේ නැටුම් ක්ලාස් එකේ ඈත ඉඳන් ගත්ත ෆොටෝස් දෙයියනේ ඒ සේරම ගැලරි එකේ.මගේ පුද්ගලික දේවල් සේරම ඒකෙ.තක්ෂිලා අක්කා දැකලා මොනවා හිතයිද.එක්කො එයා ආයෙ මගෙ මූණවත් බලන එකක් නෑ.මට එක එක ඒවා හිතුනා.ඒ මොනව හිතුනත් ඒ තප්පරේ උන අමතකවීම නිසා දැන් වෙන්න තියෙන දේවල් සේරම වලක්වන්න බැරි තරමටම වෙලා ඉවරයි.කල්පනා කර කර ඉඳල දන්නෙම නැතුව නින්ද ගිහින්.පහුවදා ඉස්කෝලෙ ගිහිල්ලත් ඕක ගැනම හිත හිත ඉඳලා ඉස්කෝලෙ ඇරුන ගමන් ගෙදර ආවේ තක්ෂිලා අක්කලගෙ ගෙදර ගිහින් ෆෝන් එක අරන් එනවා කියලා හිතාගෙන.
ගෙදර එනකොට ස්කූටියක් නවත්තලා තිබ්බා ගෙදර මිදුලේ.අම්මලා වැඩට යන නිසා මේ වෙලාවට ගෙදර කිසි කෙනෙක් ඉන්න විදියක් නෑ.මම කල්පනා කර කර ලඟට යනකොට දැක්කේ තක්ෂිලා අක්කගේ බයික් එක කියලා ඒ.ගෙදර ඉස්සරහ තියෙන පුටුවක වාඩිවෙලා හිටිය තක්ෂිලා අක්කා දැකලා ඇඟ සීතල උනා.
මම ගෙදර ඇවිත් හොඳ බොරුවකුත් කල්පනා කරගෙන තක්ෂිලා අක්කලගේ ගෙදර ගිහින් ෆෝන් එක ඉල්ලන් එන්න හිටියේ.දැන් ඉතිං මොන බොරු කල්පනා කරන්නද.සේරම ඉවරයි.මම එක තැන ගල් උනා වගේ උනා.
තක්ෂිලා අක්කා - ආ....මල්ලි..මම දැන් ආවේ ඔයා ගෙදර ඇති කියලා..ඊයෙ මාර වැඩේනෙ උනේ ඔයාට නේද..ෆොන් එක බැරිවෙලා ඇවිත්නෙහ්...(කට කොනකින් හිනාවෙමින්)

මම - අ..අනේ...ඔව් අක්කේ....මම ඇවිත් එහෙ එන්න හිටියේ.....තෑන්ක්ස් ඔයා අරන්ම ආවද...(අපහසුතාවයකට පත්වෙමින්)

තක්ෂිලා අක්කා - ඔව් මල්ලි..මම අද කලින් ගෙදර ආවා.මේ පැත්තේ ආවෙත් නෑනෙ කාලෙකින්.එන්න හිතුනා.සංජුලගෙ ගෙදරත් ගිහින් යන්න හිතාගෙන ආවේ...

මම - හදිස්සි නෑනේ අක්කේ.ඇතුලට එන්න.මම චේන්ජ් එකක් දාගෙන ඉක්මනට එන්නම්....(දොර අරිමින්)

තක්ෂිලා අක්කා - නෑ පරක්කුවක් නම් නෑ.එන්නකො ඔයා..මට කතාවකුත් තියේ...........

මම ඉක්මනට කාමරේට ගිහින් ඇඳුමක් දාගෙන ආයෙ අක්ක ඉන්න තැනට ආවා.අක්කගෙ මූණෙ තරහක් නම් තිබුනේ නෑ.සමහරවිට ෆෝන් එක බලන්න නැතුව ඇති.ඕන එකක් උනාවෙ කියලා මම ඒ වෙනකොට හිත හදාගෙනයි හිටියෙ..

මම - ඉතිං අක්කේ....මොකද්ද කතාවක් තියේ කීවේ...

තක්ෂිලා අක්කා - කතාවක් කියන්නේ මල්ලි මෙහෙමයි.ඊයෙ ඔයාගෙ ෆෝන් එක බැරිවෙලා ආවනේ.මම ඇත්තම කියන්නම්.ලොක් එකක් දාලත් නෑනෙ මේකට.මම නිකමට ෆෝන් එක බැලුවා.හැබැයි පස්සේ හිතුනේ අනුන්ගේ දෙයක් බලන එක වැරදි උනත් මම මේක බැලුවේ වෙලාවට කියලා..ඔයාගෙ ෆෝන් එකේ මල්ලි ගැලරි එකේ මගේ නැටුම් ක්ලාස් එකේ ෆොටෝම කීයක් තිබ්බද?සේරම හොරෙන් ගත්ත ඒවා...මම වේවැල අතේ තියන් ඉන්න ඒවා අරව මේවා.ඒක දැකලා මට තව අවුස්සලා බලන්න හිතුනා.නෝට්පෑඩ් එකේ ලියපු කතා..ඒවත් මං සම්බන්ධ ඒවා.ලමයින්ට වේවැලෙන් ගහන වීඩියෝ ෆොටෝ.ෆෝන් එක පුරාම ඒවා..මට ඔයා ගැන තිබ්බ පැහැදීම ඇත්තටම නැති උනා මල්ලි.නමුත් ඔයා ගාව මේකට පැහැදිලි කිරීමක් හරි ඇතිනේ.අපේ ගෙදර නිදහසේ මේ ගැන කතා කරන්න බැරි නිසයි මම අද මෙහෙම ආවේ...

මම - ම්ම්ම්......ඔ..ඔව් අක්කේ.....මුලින්ම මට සමාවෙන්න.මම වැරදි අදහසකින් ඔයාගෙවත් ක්ලාස් එකෙ කාගෙවත් ෆොටෝ ගත්තා නෙමේ.ඇත්තම කියන්නම්.මම කිසි දෙයක් කොතනක වත් අප්ලෝඩ් කරලා මොකුත් කරලා නෑ.ඒවා මගේ ෆෝන් එකේ මට බලන්න ගත්ත ඒවා.මම ආසයි වේවැලෙන් ගහන ඒවා,ලමයින්ට ලස්සන මිස්ලා දඬුවම් කරන ඒවා බලන්න.එ වගේම ගුටිකන්න ආසයි.මගේ ආසාවල් තමා අක්කේ අර කතා වල ලියලා තිබ්බේ.....(බිම බලාගෙන ලැජ්ජාවෙන්)

තක්ෂිලා අක්කා - හොඳයි මල්ලි..ඔයාගෙ ෆෝන් නම්බර් එක මම ගත්තා..මම දැන් යනවා.මම ඔයාට ලඟදිම දවසක කෝල් එකක් හෝ මැසේජ් එකක් දාන්නම්..

තක්ෂිලා අක්කා මම කියන සේරම අහගෙන ඉඳලා බයික් එකත් අරන් යන්න ගියා.මට එවෙලේ ඇත්තටම ගොඩක් දුක හිතුනා.අක්කා මං ගැන මොනවා හිතුවද දන්නේ නෑනෙ..ඔහොම ටික දවසක් ගෙවිලා ගියා සාමාන්‍ය විදියට...එක දවසක් සෙනසුරාදා තමා මගෙ ජීවිතේ බලාපොරොත්තු නොවුන දෙයක් මට උනේ........

මතුසම්බන්ධයි..........

ඔන්න අදත් කතාව මෙතනින් ඉවරයි.කුතුහලයෙන් ඉන්න වෙනවා ඊලඟ කොටස එනකන්.බලමු අපි සෙනසුරාදා මොකද්ද උනේ කියලා ඊලඟ කොටසෙන්......තමන්ට හිතෙන දේ කමෙන්ට් කරන් යමු....
සෙනසුරාදා මොකද්ද උනේ බලන්න කට්ටියට සෙනසුරාදා වෙනකන්ම ඉවසන්න වෙනවා....

කතාවට ලයික් එකක් කමෙන්ට් එකක් දාලා ශෙයා කරන් යයි කියලා බලාපොරොත්තු වෙනවා.

 

මුල් පල කිරීම. -  Wewal Kasaya Katha