මගෙ නම තිසර.මේ සිද්දිය උනේ මම ඉස්කෝලෙ 10 වසරේ ඉන්න කාලේ.අපේ පංතියට ගණිතය උගන්නන්න හිටියේ අයේෂා කියලා අලුත් මිස් කෙනෙක්.මාර ලස්සන මිස් කෙනෙක්.පුදුම හැඩ ඇඟක් තිබුනේ.හැබැයි මොන ලස්සන උනත් මාරම සැර මිස් කෙනෙක්.වේවැල ලේසියෙන් අතට ගන්නේ නෑ.ගත්තා කියන්නේ ඉතිං කොල්ලො කෙල්ලො ටික සීතල වෙලා යනවා අනිවාරෙන්ම.කොහොමහරි මිස් අපේ ක්ලාස් එකට ඇවිත් මාස 4ක් 5ක් උගන්න උගන්න හිටියා.ඒ වෙනකන් කොල්ලො කෙල්ලො හොඳට ගුටි කෑවා උනාට මම නම් කවදාවත් මිස්ගෙන් බැනුම් අහලාවත් තිබුනේ නෑ.මිස් ක්ලාස් එකට එනකොට ලමයි මාර ආසයි.බය හිතේ තිබ්බා උනත් මිස්ට කොල්ලෝ නම් මාරම ආසයි.මොකද ඉතිං ඉස්කෝලෙ හිටිය ලස්සනම මිස්.සුදුම සුදු ඇඟ.කොන්ඩේ ඉණ ගාවට දිගයි.ස්ට්‍රේස් කරලා කොන්ඩේ ලස්සනට පිටිපස්සට දාගෙන තමා ක්ලාස් එකට එන්නේ.අඩි උස සෙරෙප්පු දෙකේ සද්දෙට ලමයි දන්නවා අයේෂා මිස් කියලා.ඉස්කෝලෙ මිස්ලා පවා දන්නවා ලාබාල උනාට ලමයි අයේෂා මිස්ට බය තරම වගේම මිස්ගේ උනන්නන ක්‍රම වල වැදගත් කම.කවදාවත් ක්ලාස් එකේ කිසිම ලමයෙක් ලකුණු 60ට අඩුවෙන් ගන්නේ නෑ මිස් උගන්නන පංතියක නම්.ඒ මිස්ගේ දක්ෂතාවය වගේම සැර බවේ ප්‍රතිඵල තමා.ඔන්න පොඩි විස්තරයක් කීවා ඉතිං මුලින්ම.දැන් යමු මගේ කතාවට.එක දවසක් කොහොමහරි මට ගණිතය පීරියඩ් එක ලංවෙලා පොඩි බඩගින්නක් ආවා.යන්න එකෙක්ට කතා කරාට ඌ මිස්ට බයට අම්මෝ බෑ බං පරක්කු උනොත් ඉවරයි කීවා ඌ.ඉන්ටවල් එකටත් පීරියඩ් 3ක් විතර තියෙන නිසා මම තනියම ඉක්මනට කැන්ටින් එකට ගිහින් එනවා කියලා හිතාගෙන ගියා.බෙල් කරපු ගමන් මිස් ක්ලාස් එකට එනවා.ඒ නිසා මම කලින් පීරියඩ් එක ඉවර වෙන්න විනාඩි 10 තියා කැන්ටින් එකට ගියා උනත් බෙල් එක වදිනවා ඇහෙනකොටත් මම තාම කනවා.හදිස්සියෙම කාලා දුවගෙන පංතිය ලඟට යනකොට අයේෂා මිස් කහ පාට සාරියක් ඇඳගෙන පංතියේ ඉන්නවා දැක්කා.මං බය උනා ටිකක්.විනාඩි 10ක් වගේ පරක්කු වෙලා තිබුනේ හැබැයි.මම ගිහින් එක්ස්කියුස් මී මිස් කීවම මිස් මං දිහා බලලා "කොහෙද තිසර පුතා මේ වෙලාවේ ගියේ...??" ඇහුවා මං පැත්ත බලාගෙනම."මම වොශ්රූම් එකට ගියා මිස්.."කෙල්ලො ටික හයියෙන් හිනාවෙන අස්සේ මම බොරුවක් කියාගත්තා."ම්ම්ම්...වාඩිවෙනවා..විනාඩි 10ක් පරක්කුයි.ආයේ ඒ වගේ දේකට අත්‍යාවශ්‍ය නිසා යනවා නම් මම ක්ලාස් එකට ආවම අහලා යන්නේ ...තේරුනාද තිසර?"මිස් වෙලාව බලලා ඇඟිල්ල මගේ පැත්තට දික් කරගෙන කීවා.මම හුස්මක් හෙලලා "ඔව් මිස් "කියල වාඩිඋනා.යන්තන් බේරුනා.මගේ බය නැතිවෙලා ගියා ඒ ගමන්ම.ඔන්න ඕක තමා අයේෂා මිස් මට අනතුරු අඟවපු පලවෙනි වතාව.මිස් සැරෙන් මට කතා කරපු මුල්ම දවස.එදා දවස ගෙවිලා ගිහින් පහුවදා උදා උනා.එදා ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ පීරියඩ් 3ම ගණිතය.ඉතිං ඉන්ටවල් එක ඉවර වෙනවත් එක්කම වෙනදා වගේ අයේෂා මිස් ක්ලාස් එකට එන බව දන්න නිසාම කට්ටිය වෙලාවට ක්ලාස් එකට දිව්වා ග්‍රවුන්ඩ් එකේ ඉඳලා.පීරියඩ් 3ක්ම ගණිතය නිසා මට හිතුනා ගුටිකන්න හරි එදා ටිකක් පරක්කු වෙලා ක්ලාස් එකට යන්න.මොකද අයේෂා මිස් එදා අනතුරු අඟවලා විතරක් නිකං හිටිය නිසා මම හිතුවා අදත් අවවාද කරලා ක්ලාස් එකට ගනී කියල.මිස් ඇඟිල්ල දික් කරලා සැරෙන් බනිනවා අහන්න ආසාවටම වගේ මගේ හිත කීවා විනාඩි 10ක් විතර පරක්කු වෙලා ක්ලාස් එකට යමන් කියලා.මම ටිකක් කැරකි කැරකි ඉඳලා විනාඩි 10ක් 15ක් ගියාම ක්ලාස් එක පැත්තට ගියා.ලා නිල් පාට සාරියක් ඇඳලා බ්ලැක් බෝඩ් එකේ ලියන ගමන් පාඩමක් පැහැදිලි කරනවා මිස් මම යනකොට.මිස්ගේ පර්ෆියුම් එකේ සුවඳ මට දොර ලඟට යනකොට දැනුනා.මගේ පපුව ගැහෙන වේගේ මට දැනි දැනීම වැඩිවෙන්න ගත්තා මම එක්ස්කියුස් මී මිස් කියනකොට.මටම හිතාගන්න බෑ ඒක.හිතා මතාම වරද කරලා බැනුම් අහන්න ආසාවට ඉබේම බයත් වෙලා හිත.මිස් මාව දැක්කා විතරයි මූණ කළු උනා.තරහ ගියපු බව හොඳටම තේරුනා."ආ...තිසර..අද මොකද පරක්කු?"මිස් ටිකක් සැරෙන් ඇහුවා."අනේ සොරි මිස්..මම පුස්තකාලෙට ගියා මිස්..පරක්කු උනා.." මට එවෙලේ මතක් උන බොරුව ගොට්ග ගහ ගහ මිස්ට කීවා."ම්ම්ම්..පුස්තකාලෙට නේද..?කමක් නෑ..එදා අවවාද කරානෙ..අත්‍යාවශ්‍ය ගමනක් යනවනම් මම මොකද්ද කරන්න කීවේ පුතේ එදා..?" මිස් මං පැත්තට එන ගමන් ඇහුවා."මිස්ගෙන් අහලා යන්න කීවා මිස්..."මම ගොත ගහ ගහ කියා ගත්තා.."ඕකේ..එන්න ඇතුලට.අද පොඩි මතක හිටින්න උදව් වෙන දෙයක් දෙන්නම් අමතක උන නිසා..හිටගන්න ක්ලාස් එක පැත්ත බලාගෙන තිසර ඉස්සරහට ඇවිත්" මිස් ගුරු මේසේ ගාව පෙන්නලා කීවා.මාව වෙව්ලනවා දැන්.බැනුම් අහන්න හිතන් ආවත් වැඩේ ටිකක් අවුල් උනා වගේ.මිස් කබඩ් එක පැත්තට යන අතරේ මම ක්ලාස් එක පැත්ත හැරිලා මිස් කීව තැනින් හිටගත්තා.මිස් කබඩ් එක ඇරලා වේවැල ගන්නවා මම දැක්කා.එතකොට නම් කකුල් දෙකත් වෙව්ලනවා වගේ දැනුනා.අයේෂා මිස් දිග කොන්ඩේ පස්සට දාගෙන ටොක් ටොක් සද්දෙට ඇවිදගෙන වේවැලත් අරන් මගේ පිටිපස්සට ආවා ඉක්මනින්.ලමයි ටික බලාගෙන ඉන්නවා.කෙල්ලො නම් කට කොනෙන් හිනාවෙනවා.මොකද උන් දන්නවා ඉතිං රත් වෙන්න වදින බව.ලැජ්ජාවේ බෑ ක්ලාස් එක ඉස්සරහ.මිස් මගෙපිටිපස්සට ඇවිත් වේවැල දකුණු අතට අරගෙන බිමට වනන ගමන් "පොකට් දෙක හිස් කරගෙන අත් දෙක උඩට උස්සගන්නවා.." කීවා සැරෙන්.මම කලිසමෙ පොකට් එකේ තිබුණ ලේන්සුව අරන් මිස්ගේ මේසේ උඩින් තියලා අත් දෙක උඩල ඉස්සුවා.මිස් පස්සට එකපාරම වේවැල තිබ්බා දැනුනා."මුලින්ම අවවාද කරා පුතේ හොඳද...දෙවෙනි වතාව අවවාද කරන් නෑ මම..ආයේ මගේ පීරියඩ් එකේ කොහෙහරි අනිවාරෙන්ම යන්න ඕනම නම් මගේ අවසර නැතුව එලියට යන්න බෑ...." මිස් වේවැලෙන් පස්සට තට්ටු කරන ගමන් කියාගෙන ගියා.කියලා ඉවර උන ගමන් මිස් තට්ටු කරන එක නවත්තනවා තේරුනා.එකපාරම කිස් කිස් කිස් කිස් ගාලා වේවැල් පාරවල් 4ක් පස්ස හරහට වැදීගෙන ගියා.පස්ස රත් උනා අම්මෝ..මං හිතුවෙ නෑ මෙච්චර ලාබාල මිස් කෙනෙක්ගේ වේවැල් පාරවල් මෙච්චර රිදෙයි කියලා.මට උන් හිටි තැන් අමතක උනා."මේ 4 පලවෙනි වතාවේ දුන්න අවවාදය පිලි නොපැද්දට" මිස් කියලා ඉවර කරනවත් එක්කම කිස් කිස් ගාල කලින්ට වඩා සැර පාරවල් දෙකක් ආයේ දුන්නා.මම සූ ගගා අමාරුවෙන් ඉවසන් හිටියා."මේ දෙක අද පරක්කු උනාට" මිස් ආයෙත් කියලා හිනාවෙලා ආයෙම වේවැල ඇදලා කිස් ගාලා එකපාරක් ගැහුවා පස්සේ හරි මැදට."අවසාන පාර පාඩමට බාධා කරාට" මිස් වේවැල පස්සෙන් අහකට ගන්න ගමන් කියලා හිනාවෙලා "ගිහින් වාඩිවෙලා පාඩමට ලෑස්ති වෙන්න තිසර පුතා." කියලා වේවැල කබඩ් එකට දැම්මා.මගේ පස්ස උනුවෙලා වගේ.පුදුම වේදනාවක් දැනුනේ.පළු දාන්න වැදුනා.ලැජ්ජාවට ලේන්සුවත් අරන් සාක්කුවට දාගෙන ගිහින් වාඩිඋනා.ගැස්සුනා වාඩිවෙනකොට.පස්ස නිකං ගිනිතියලා වගේ පුටුවට තදවෙනකොට ඉන්න බෑ.මිස් මම වාඩිවෙනවා බලාන ඉඳලා "මොකෝ තිසර පස්ස පැත්ත දනවා වගේද"ඇහුවා නිකං මාව ලැජ්ජා කරන්න වගේ.ලමයි සේරම හයියෙන් හිනා උනා ඒකට.මිස් එදා පාඩම ඉවර කරලා "තිසර....ආයේ දවසක අද ඔය කරපු වැරදි කරොත් මම දෙන්නේ ඔහොම නෙමේ.." කියලා මට අනතුරු ඇඟෙව්වා.මම හොඳටම බයවෙලා හිටියේ ඒ වෙලේ නම්.පස්ස රිදෙනවා එහෙන්.තව මිස් වෝර්නින් දෙනවා.මිස් එදා කලින් පාඩම ඉවර කරා විනාඩි 15ක් විතර පීරියඩ් එකේ ඉතුරු කරගෙන.මිස්ගෙ පුටුවෙන් වාඩිවෙලා මිස් "තිලක්ෂි , පොත අරන් එන්න බලන්න ඉස්සරහට" කීවා.තිලක්ෂි කියන්නේ ලස්සන ගෑණුලමයෙක් අපේ ක්ලාස් එකේ.සුදු නෑ.තලෙලුයි .ඒ උනාට මාර ලස්සන ඇඟ.පස්ස එහෙම නම් හෙන සයිස්.කොල්ලො පිස්සු හැදිලා බලන්නේ ඉස්කෝලෙ ඇඳුමට පස්ස දිහා ඒකිගෙ.පොතත් අරගෙන තිලක්ෂි ඉස්සරහට ගියා.මූණෙන් නම් පෙනුනේ ටිකක් බයවෙලා වගේ.මිස් පොත අරගෙන පෙරල පෙරල බලන ගමන් "මට අම්මා කතා කරලා කීවා කිසිම වැඩක් කරන් නෑලු..ගණිතය පොත කිසි පිලිවෙලක් නෑ කියලත් කීවා.මම දෙන වැඩ කරන් නැද්ද ?" මිස් තිලක්ෂ්ගිගේ මූණ දිහා බලාන ඇහුවා."කරනවා මිස්" තිලක්ෂි උත්තර දුන්නේ බිම බලාගෙන."කෝ..මේ හිස් පිටුනේ හැමතැනම වගේ..මම දුන්න හෝම්වර්ක් කරලා නෑ මේ...අනික නෝට් සම්පූර්ණ නෑ..මොකද මේ ආ...?" මිස්ට කේන්ති ගියා කියලා හැමෝම දැනගත්තා මිස්ගේ කටේ සද්දෙන්ම.මිස් පුටුවෙන් නැගිටලා තිලක්ෂිගේ මූණ කෙලින්ම බලාගෙන සැරෙන් ඇහුවා."අනේ නෑ මිස්....සොරි මම අද ඉඳන් පිලිවෙලට වැඩ කරන්නම් මිස්.." තිලක්ෂි බය උන පාර අඬන්න ඔන්න මෙන්න ස්වරයෙන් කීවා..මිස්ගේ මූණ කේන්තියට කළු වෙලා..වෙලාව 1.25ට වගේ ඇති.ඉස්කෝලෙ ඇරෙන්න ලඟ නිසා මිස් ඔරලෝසුව දිහා බලලා "අද ඉන්නවා ඉස්කොලේ ඇරිලා විනාඩි 20ක් විතර.." කීවා.දැන් තිලක්ෂි දන්නවා වදින බව.මොකද මිස් ඒ විදියට සැර කරන්නේ අනිවාරෙන් ගහන නිසා."තිසර..තමුසෙත් ඉන්නවා.මම පොත බැලුවේ නෑනෙ..." මිස් එකපාරම කීව එකෙන් මගේ පපුව ගැහෙන වේගෙ පවා වෙනස් උනා.මගේ පොතෙත් ලීවෙ නැති නෝට් ගොඩයි.අනික මම හෝම්වර්ක් නොකරපු ඒවා තියේ කලින්.අද ආයේ කන්න වෙයිද බය හිතුනා මට.එතකොටම වගේ බෙල් කරා.ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ලමයි ගියාම තිලක්ෂියි මායි විතරයි ක්ලාස් එකේ ඉතුරු උනේ.කෙල්ල හොඳටම බයවෙලා අඬන්න ඔන්න මෙන්න ඉන්නේ..මිස් මගේ පොත ඉල්ලගෙන බලන්න ගත්තා."මේ බලනවා...කිසිම පිලිවෙලක් නෑ..හිස්තැන් හැමතැනම..ලියලා නෑ.පැහැදිලි නෑ..තමුසෙලා වැඩ කරන්නේ මෙහෙමද...ආ...හිටගන්නවා දෙන්නම කෙලින් මගේ ඉස්සරහට ඇවිත්." මිස් කෑ ගහලා කීවා.බය උන පාර මම තිලක්ෂි ගාවින්ම හිටගත්තා.අරකි නම් බිමබලාගෙන බයට."බලනවා මගේ මූණ දිහා.."මිස් සැර කරපු පාර දෙන්නම මිස් දිහා බලාගත්තා.මිස් ටොක් ටොක් ගාන සද්දෙට කබඩ් එක දිහාට ඇවිදගෙන ගියා .අපි දෙන්නම දන්නවා මිස් ගියේ වේවැල ගේන්න බව.මට ගැහුව වේවැල නැතුව මිස් වෙන වේවැලක් අරගෙන අපි දිහාට ආවා.ඒක කලින් එකට වඩා මහතයි.මගේ පස්ස කකියනවා ඉන්න බෑ.ආයේ කොහොමද වේවැලෙන් කන්නේ මම කල්පනා කරා.මිස් වේවැල අතේ තියන් ලඟට ඇවිත් "යනවා දෙන්නම බ්ලැක්බෝඩ් එක ලඟට..ගිහින් පස්ස හරවලා හිටගන්නවා" මිස් කේන්තියෙන් පුපුර පුපුර කීවා."කොන්ඩේ ඉස්සරහට දාගන්නවා තිලක්ෂි" මිස් සැර කරා.තිලක්ෂිගේ කොන්ඩේ තට්ටමේ ගානට දිගයි.මිස් කීව ගමන්ම ඒකි කොන්ඩේ ඉස්සරහට දාගත්තා..මිස් තිලක්ෂි ගාවට ගිහින් පස්සට අත තියලා වේවැල ලඟ ඩෙස්ක් එකක් උඩින් තියලා ගවුම උඩින් පස්සට අතින් පටස් පටස් ගාලා දෙකක් ගැහුවා.ඊට පස්සේ ගවුම තදට හිටින්න පස්සට හිරකරලා ඉස්සරහට ඇදලා අල්ලාගන්න කීවා මිස්.ඒ කියලා වේවැල අතට අරගෙන පස්සට ලං කරා."අනේ...මිස්..එපා මිස්..මම ගුටිකාලම නෑ මිස් වේවැලෙන් තට්ටමට..අනේ බයයි මිස්...ප්ලීස්..."එකපාරම පිංසෙන්ඩු වෙන්න ගත්තා තිලක්ෂි.මිස් ගනන් ගත්තේවත් නෑ.අයේෂා මිස් වේවැල වනනකොට එන සද්දේ මාව වෙව්ලන තරමටම බය කරා.තිලක්ෂි ට දාඩිය දාලා හොඳටම.මිස් වේවැල වන වන තිලක්ෂිගේ පස්සට අතින් තට්ටු කරනවා මට ඇහුනා සද්දෙට.තිලක්ෂි හයියෙන් හුස්ම ගන්න සද්දේ පවා මට පේනවා දැන් බයටම.දාඩිය මූණෙන් පවා වැක්කෙරෙනවා.මිස් එකපාරම ගහන්නෙත් නැත්තේ අපි දෙන්නවම අමතක නොවෙන්න බය කරන්න කියලා මට හිතුනා.මිස් අතින් සෑහෙන වෙලා පස්සට තට්ටු කරා තිලක්ෂිගේ."හෙට එනකොට පොත සම්පූර්ණ කරන් ඉන්න ඕන තිලක්ෂි...අද දෙන මේ දඬුවම හොඳට හිතට ගන්න.."මිස් වේවැල පස්සට තියලා කීවා.එකපාරම ආ...ව් ගෑවා තිලක්ෂි .ඒත් එක්කම කිස් කිස් ගාලා එකදිගට වදිනවා ඇහුනා පාරවල් පස්සට .ආ....මිස්.ආව්...අනේ කිය කිය තිලක්ෂි කෑ ගැහුවා..ඇස් දෙකෙන් කඳුලු වැක්කෙරෙනවා මම දැක්කා.මිස් වේවැල් පාරවල් 6ක් ගැහුවා මං හිතන විදියට.."ම්ම්ම්ම්..අදට මේ ඇති තිලක්ෂි...ගවුම හදාගන්න..ගෙදර ගිහින් උණුවතුරෙන් පස්ස තවලා තෙල් ටිකක් ගාවාගන්න අම්මට කියලා..."මිස් පස්ස ටිකක් අතගාන ගමන් තිලක්ෂිට කිව්වා.තිලක්ෂි අඬ අඬම පස්ස අතගගා බෑග් එකත් අරගෙන යන්න ගියා..
"ම්ම්ම්ම්..කොල්ලට කීයක් ගැහුවද මං කලින්." මිස් මං පැත්තට හැරිලා ඇහුවේ මගේ පස්ස දිහා බලන ගමන්.මම සද්ද නැතුව බයවෙලා හිටියා."කීයක්ද කියනවා කට ඇරලා..."මිස් වේවැලෙන් මේසෙට හයියෙන් එකක් ගහලා සැර කරා.."5ක් මිස්..."මම බය උන පාර කීවා..මිස් මගේ පස්සට මිස්ගේ පිටඅල්ල තියලා බලලා "තාම රස්නෙයි පස්ස..,පොකට් එක හිස් කරලා ශර්ට් එක කලිසම උඩින් දාගන්නවා."මිස් කීවා.මම සාක්කුවෙ පර්ස් එක අයින් කරලා ශර්ට් එක උඩින් දාලා බලාන හිටියා."ම්ම්.කකුල් දෙක හොඳට ලංකරලා බ්ලැක්බෝඩ් එකට අත්දෙක තියලා පස්ස දික් කරනවා පිටිපස්සට.." මිස් සැර කරපු පාරම මම කීව විදියට කරා.මට කලින් කාපු පාරවල් වලට ඇත්තටම ටිකක් චූ බර වෙලත් තිබුනේ.දැන් මිස් සැර කරන විදියට එන්න එන්න බර වැඩිවෙනවා තේරුනා.මම පස්ස දික් කරාම මිස් වේවැල හුලන් කැපෙන්න වනන්න ගත්තා බිමට..අයේෂා මිස් එකපාරම වේවැල පස්සට තියලා අතුල්ලන්න ගත්තා තද කරලා පස්සට.එකපාරම මිස් කිස් කිස් ගාලා වේවැලෙන් දෙන්න ගත්තා.කලින් පාරවල් අහලකින්වත් තියන්න බෑ ඒ පාරවල් නම්.මිස් ගහලා ඉවර වෙලා "ම්ම්ම්...හෙට තමුසෙත් වැඩ ටික සම්පූර්ණ කරන් එන්න ඕන.."කියලා ටොක් ටොක් ගාලා කබඩ් එක පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා.ගිහින් ඔහොම ඉන්නවා තව ඉවර නෑ කියන ගමන් මං පැත්තට ආවා."අනේ මිස්..මට වොශ්රූම් යන්න ඕන මිස්..ඇති දැන්.රිදෙනවා මිස්"මම කීවා.මිස් හිනාවෙලා "කොල්ලොනේ..මෙහෙම නොදී හදන්න බෑ...මොකද චූ බර වෙලාද පුතේ..?"අහන ගමන්ම පස්සට අත තියලා අත පණ නැති කරලා සටස් සටස් ගාලා කලිසම උඩින් ගහගෙන යන්න ගත්තා.වේවැල් පාරවල් උඩට අම්මෝ ඉතිං .ඕන් නෑ.මට චූ යන්නම ආවා..එතකොටම වගේ "එක්ස්කියුස් මී අයේෂා මිස්"කියනවා ඇහුනා කෙල්ලෙක්ගේ කටහඬ.ඉස්කෝලෙ ඇරිලත් කවුද මේ කියලා මම බලනකොට අපේ ඉස්කෝලෙ 14 වසරේ දිනූෂි අක්කා.දෙයියනේ මං ඉවරයි.මාරම වැඩෙ කියන්නේ අක්කා අපේ ගෙවල් ගාව.මට ලැජ්ජාවේ ඉන්න බෑ දැන්.මාව අඳුරගත්තද දන් නෑ.මං අහක බලන් හිටියා."තිසර,ඔහොම ඉන්නවා.." මිස් මට කියලා දිනූෂි අක්කා දිහාට ගියා.මිස් මට නම කීව එකෙන් සේරම අක්කට මාට්ටු.අක්කට එකපාරම මාව දැකලා හිනාගියා."මිස්..මේ අර පොත...."දිනූෂි අක්කා අයේෂා මිස්ට පොතක් දික් කරලා කීවා.."ආ..තෑන්ක්ස් දිනූෂි..මම හිතුවේ අමතක වෙලා කියලා."මිස් පොත මේසෙ උඩින් තියලා කීවා."මොකද මිස් අද හවස මේ.."දිනූෂි අක්කා හිනාවෙවී ඇහුවා..."ආ...මේ මෙයාලා හදන්න බෑ දරුවෝ මෙහෙම නොදී.."අයේෂා මිස් හිනාවෙලා මං පැත්තට ඇවිත් "තිසර....කෙලින් හිටගන්නවා.." කීවා.මම ලැජ්ජාවෙන් අක්කත් ඉන්න තැන කෙලින් හිටගත්තා..ඒ එක්කම දිනූෂි අක්කා මං පැත්ත බලලා හිනාවෙලා ඇහැක් ගහලා මිස්ටත් යන්නන් කියලා යන්න ගියා."තිසර , වොශ්රූම් ගිහින් එනවා.මම පොතේ අඩුපාඩු ලකුණු කරලා තියන්නම්.."මිස් කීවා.මම ඉක්මනට දුවගෙන දුවගෙන ටොයිලට් එකට ගියා.මිස් හිනාවෙවී බලාගෙන හිටියා මම දැක්කා....
මතුසම්බන්ධයි ..
Writer - Chami shenaya
Photo - Piyumi Maneesha
මුල් පල කිරීම. - Wewal Kasaya Katha
No comments:
Post a Comment