පහුවදා මට ඇහරෙනකොටත් ටිකක් පරක්කු උනා 6ත් පහුවෙලා. කලින් දවසෙ සරත් සර් කිව්ව දේවල් එක්ක මගෙ ඔලුවට එක එක ඒවා ආවා. ඉතින් කලින් දවසෙ හවස්වරුවෙම ඒව ගැන හිත හිත තමයි කාලය ගත උනේ. කොහොමහරි මන් ඉක්මනට ලෑස්තිවෙලා ඉස්කෝලෙට යන්න පිටත් උනා. කොහොමහරි 7ත් පහුවෙලා. මේ වෙලාවට ඉතින් බස්වල යන එක ලේසි වැඩක්නෙමෙයි කියලා ඔයාලා දන්නවනෙ.
අම්මෝ සෙනග පිරිච්ච බස් එකක් ආවා පාරට එනකොටම මොනව කරන්නද ඉතින් පරක්කුත්වෙලා නිසා බස් එකට නැගලා සෙනග අස්සෙන් රිංඅගෙන ගිහින් මැද හරියෙන් හිටගත්තා. සෙනගත් වැඩිනිසා මන් එක අතකින් සීට් එක අල්ලගෙන අනිත් අතින් උඩ පොල්ල අල්ලගත්තා. මෙහෙම ටික දුරක් යනකොට මට තේරෙනවා මන් උඩ පොල්ල අල්ලන් ඉන්න අත පත්තෙන් තනේ ටික ටික තදවෙනවා. මන් ඉතින් සෙනග නිසා කවුරුහරි තදවෙනවා ඇති කියලා හිතුවෙ. ඒ උනාට විනාඩි 10ක් විතර යනකොට මට තේරෙනවා තව වැඩියෙන් මගෙ තනේ මිරිකෙනවා කියලා. මන් ටිකක් හැරිලා බලනකොට අවුරුදු 25ක විතර කොල්ලෙක් කොහෙහරි වැඩකට යනකෙනෙක් අත ටිකක් නමාගෙන වැලමිට හරිය මගෙ තනේට තද කරනවා. මන් එයා දිහා බැලලා ආයෙ ඉස්සරහ බලාගත්තා. මන් සද්ද නැති හින්දා කොල්ලා දැනගත්තා ඒක කොල එලියක් කියලා. ඇත්තටම මට මුකුත් කියන්න හිතුන්නැ මොකද මටත් මේක නුපුරුදු දෙයක් නෙමෙයිනෙ. බස් එකේදි මේ මගෙ තනේ මිරිකපු පලවෙනි එක්කෙනත් නෙමෙයිනෙ.
බස් එකේ පේලි තුනකට හිටන් ඉන්නෙ මන් ඉන්නෙ මද පේලියේ අර කොල්ලා මට පිටිපැස්සෙ. මන් දකුණු අත උස්සන් තමයි උඩ පොල්ල අල්ලන් හිටියෙ. කොල්ලා මගෙ දකුණු අතපැත්තෙ ඉදලා වම් අත පැත්තට ආවා. කොල්ලත් වම් අතින් උඩ පොල්ල අල්ලගත්තා. ටිකවෙලාවක් යද්දි මට තේරෙනවා අතක් මගේ තනේ උඩින් තිබ්බා. මන් දන්න්වා දැන් මේ කොල්ලා තමයි කියලා. විනාඩියක් විතර කොල්ලා තනේ උඩින් අත තියන් ඉදලා එකපාරටම තනේ මිරිකුවා. මට ඉබේටම ඒ පැත්ත බැලුනම කොල්ලා පොඩි හිනාවක් දැම්මා. කොල්ලා කියනවා අනිත අතත් උස්සලා උඩ පොල්ල අල්ලගන්නලු. මන් ඉතින් කොල්ලගෙ මූණ දිහාම බලන් හිටියා. "අනේ pl"z කියලා කිව්වා. මමත් ඉතින් වම් අතත් උස්සලා උඩ පොල්ල අල්ලගතා. මෙන්න එකපාරටම මූ අනිත් අතින් මගෙ අනිත් තනෙත් අල්ලගත්තා. කොල්ලා දැන් මගෙ තන්දෙක මිරිකගෙන ඉන්නෙ. මේ අතරේ ඉස්කෝලෙ ලගටම ඇවිත් මන් ටක්ගාලා බහින්න ලෑස්තිඋනා එතකොට තමයි ඒ කොල්ලා තන්දෙක අතේරියෙ. මාත් කොල්ලට පොඩි හිනාවක් දාලා බස් එකෙන් බැස්සා. ඉස්කෝලෙ පටන් අරන්. උදේ රැස්වීමත් පටන් අරන් පාරට ඇහෙනවා. මන් ඉක්මනට ඉක්මනට ඉස්කෝලෙ පැත්තට ඇවිදන් ගියා.
උදේ ඉදන්ම කලබලෙන් ඉක්මනට ඉක්මනට ආපු නිසා හොදටම දාඩියත් දාලා මූනදෙපැත්තෙන්ම දාඩිය වැක්කෙරෙනවා තේරෙනවා මට. මන් ගේට්ටුවෙන් ඇතුල්වෙනකොටම මට දැක්කදෙයින් ආවෙමත් හිත කැලබෙන්න ගත්තා. පරක්කුවෙලා ආපු ලමයි කට්ටියක් ඉස්කෝලෙ අතුලෙ ගේට්ටුව ලග දනගහගෙන තමන් ගෙ බෑග් එක ඔලුව උඩ තියාගෙන ඉන්නවා. ඇත්තටම මගෙ යටිහිත ආයෙම ක්රියාත්මක වෙන්න ගත්තා. එතන පිරිමි ලමයි දහදොලොස් දෙනෙකුයි ගෑණුලමයි හත් අට දෙනෙකුයි වගේ හිටියා. ඇත්තටම මගෙ හිතේ තිබුන ආසව මේක දකීමෙන් තවත් වැඩි උනා. "ආ නිපුනි මිස් අද පරක්කුවෙලා" කියාගෙන සරත් සර් මට කතා කරා. ඇත්තටම සර්ට මුකුත් වෙනසක් නොපෙන්වා "අනේ ඔව් සර් අද නැගිටින්න ටිකක් පරක්කු උනානෙ. " කියාගෙන මන් ටක්ගාලා පොත අත්සන් කරලා එන්න ගියා. මන් සර්ට හොරෙන් ආපහු සරයක් අර දණගහන් ඉන්න ලමයි දිහා බලලා ඔෆිස් එකට ගිහින් පොත අත්සන් කරලා ස්ටාෆ්රූම් එකට ගියා බෑග් තියන්න. මන් ටිකක් මහන්සිත් නිසා කලබලෙන් ආපුනිසා කොන්ඩෙ අවුල්වෙලාද කියලා බලන්නත් එක්ක බිත්තියේ ගහලා තිබුන කණ්නාඩියෙන් මූන බලලා මූණට දාලා තිබුන දාඩිය ලේන්සුවෙන් පිහදාගෙන අත්දෙකෙන් ඔලුවෙ මුල ඉදන් පිටිපස්සට අතගාගෙන ගිහින් කොන්ඩෙ හැදුවා.
ඒ වෙලාවෙ තමයි මම දැක්කෙ මගෙ කොලපාට හැට්ටෙ කිහිලි දෙක යට ලොකුවට දාඩිය පැල්ලන් දෙකක් තියෙනවා. ඇත්තටම මට අද වෙනදටත් වඩා දාඩිය දාලා. කිහිලි යට ලොකු දාඩිය පැල්ලන් දැක්කම මට අමුතු හැගීමක් දැනුනා. ඒකෙන් මගෙ අමුතු හොට් ලුක් එකක් පෙනුනා. මන් තව ටිකක් අත්දෙක උස්සන් බලාගෙන හිටියා. මෙහෙම තප්පර ගානක් බලන් ඉදලා මන් අත්දෙක පාත දැම්මා කවුරුහරි දකියි කියලා. අදනන් මට රැස්නීමට යන්න හිතදෙන්නෙම නැ. මට හිතෙන්නෙම අද ගේට්ටුව ලගට යන්න. මොකද එතනට ගියොත් මට අර ලමයි දණගාහන් ඉන්නවා බලන්න තිබුනා. ඒ උනාට සරත් සර් මොනවා හරි හිතයිද. මගෙ හිත් මගෙන් අහන්න ගත්තා. කමන්නැ ගිහින් බලනවා. මේ වගේ හොද චාන්ස් එකක් කලාතුරකින්නෙ එන්නෙ කියලා හිතලා මම ගියා ගේට්ටුව පැත්තට.
මන් යනකොටම තවත් ගෑණු ලමයි දෙන්නෙක් ආවා පරක්කුවෙලා සරත් සර් ඒ දෙන්නටත් ගේට්ටුව ලග දණගහගෙන බෑග් ඔලුව උඩ තියාගන්න කිව්වා. ඉතින් කෙල්ලො දෙන්නත් දගහගෙන බෑග් ඔලුවෙ තියාගත්තා. එක කෙල්ලෙක්නන් ඉහින් කනින් ඩාඩිය පෙරාගෙන හිටියෙ. කෙල්ලගෙ සුදු ගවුම දාඩියට තෙමිලා ඇගටම ඇලිලා.
ඉනෙන් උඩ සුදු ගවුමෙ පිට ඇගටම ඇලිලා. හරියට වතුර එකක් ගහලා වගේ. බෑග් එක ඔලුවෙ තියාගෙන අත්දෙක උස්සලා අල්ලන් ඉන්න නිසා මට පේනවා කෙල්ලගෙ කිහිලි දෙකේ ලොකු දාඩිය පැල්ලන් දෙකක් තියෙනවා. "ආ නිපුනි මිස් අද රැස්වීමට ගියෙ නද්ද. " කියලා අහනකොටයි මට සරත් සර් දිහා බැලුනෙ. " ආ.. නැ සර් මන් මේ ගියෙ නැ අද පරක්කුත් උනානෙ. ඉතින් මේ පැත්තට ආව" කියල නිකන් කිව්වා. සර් මගෙ ලගට ඇවිත් ඉස්සරහ බලන් කියනවා "ඒකනේන්නන් අපරාදෙ පරක්කුවෙලා එන ටීචර්ස්ලවත් ගේට්ටුව ලග දණගස්සන්න තිබුනෙ" කියලා සරත් සර් හිනා වෙවී කිව්වා. ඒකටනන් මගෙ ඇස් උඩ ගියා. " අනේමන්දා සරුත් කියන කතා" කියලා මන් හිනාවෙලා බිම බලාගත්තා. ඇත්තටම මට හිතාගන්න බැරිඋනා සර් මේ වගේ කතා කියන්නෙ ඇයි කියලා. සර් මේකෙන් මොකක්හරි අදහස් කරනවවත්ද. ඒ උනාට මට මේ ලැබිච්ච අවස්තාව මගාඑරවගන්න කොහෙත්ම උවමනවාක් තිබුන්නැ. ඒකනිසා මන් කොහොමහරි සර්ට හොරෙන් ලමයි දණගහන් ඉන්න එක දිහා බලන් හිටියා.
සරත් සර්- මේ ලමයින්ට කොච්චර දඩුවම් කරත් වැඩක්නැ මිස් හැමදාම එකම වැරැද්ද කරනවා.
නිපුනි මිස්- ඒකතමයි නේද සර් ලමයි ආසාවට වැරදිකරලා දඩුවම් විදිනවද මන්දා.
සරත් සර් මන් දිහා අමුතු බැල්මක් දාලා හිනා උනා. එතකොටනන් මට හිතුනෙ සර්ට මන් කිව්ව එක තේරිලා ද කියලා. මන් ටක්ගාලා "න්..න් නෑ සර් මන් කිව්වෙ මේ ලමයි ඉතින් සැරයක් දෙකක් උනාමවත් තේරුම්ගන්න එපැයි සර්." කියලා මන ගැලවෙන්න වගේ කිව්වා.
සරත් සර්- ආ... එහෙමද මිස් කැමැත්තෙනුත් දඩුවම් විදින අය ඉන්නවද දන්නැනෙ නේද මිස් කිව්ව එක ඇත්ත වෙන්නත් පුලුවන් නේද
කියලා සර් හිනා වෙවී මන් දිහා බැලුවා. ඒයි ඒයි මොකද ඔය තමුන් දෙන්නගෙ කතාව යකෝ මුන්ට දඩුවමක් දීලවත් නිෂ්ශබ්ධව ඉන්නනෙ. කට්ටියම මෙතන ඉදන් අන්න අතෙන්ට දනගාගෙන ගිහින් ආයෙ මෙතෙන්ටම එනවා. කටවහන් ඉන්නබෑනෙ. ඒක නිසා කට්ටියම දඩුවම් විදිනවා." කියලා සර් කිව්වා.ලමයි කීපදෙනෙක් බෑග් බිමින් තිබ්බා එතකොටම සර් කිව්වා " ඒයි ඒයි කවුද කිව්වෙ තමුන්ලට බෑග් බිම තියන්න කියලා බෑග් එක උස්සලා ඔලුව උඩ තියාගෙනමයි දණගාන්න ඕනෙ. " කියලා ටිකක් සැරට කිව්වා. ආපහු අර ලමයි ටික බෑග් ඔලුව උඩ තියන දාණගාන්න ගත්තා. අම්මෝ වැලි පොලොවෙ කෙල්ලොයි කොල්ලොයි දෙගෙල්ලොම දණගානවා. මේක දැකලා මාව තවත් ටිකක් ඇවිස්සුන එකයි එකයි උනේ ම්ම්ම් මේකනන් මාරම සීන් එකක. "ආ මි මිස්ට ඊයෙ අර ඉවරකරගන්න බැරි උන වැඩටික ඕන්නන් අද මගෙ කාමරේට ඇවිත් කරගන්න. " කියලා සර් කිව්වම " අනේ තෑන්ක්ස් සර් එහෙනන් මට උදේ පීරියඩ් හතරම ඕෆ් මන් එහෙනන් එන්නන් සර්" කියල කිව්වා .මොකද ඒ ටික අදවත් ඉවරකරන්න ඕනෙනෙ ඒකෙ මේ ඇගයියිම් වාර්තා එහෙමත් තිබුනා හදන්න.
"ආ.. එන්න මිස් ඇවිත් කරගන්න. ඊයෙත් ඉතින් බැරි උනානෙ ඉතින්" කියලා සර් කිව්වා. අම්මෝ ඒ අතරෙ අර ලමයි ටික දණගාගෙන
ආපහු ගේට්ටුව ලගට එනවා. කෙල්ලන්ටනන් හොදටම මහන්සි පාටයි අයි ඉතින් කෙලින්ම දනිස් දෙක පොලොවෙ වදිනවනේ. මන් දැක්කා කෙල්ලංඑ මූනෙම්ම අමාරුබව. කොල්ලන්ටනන් එච්චර අමාරුන මොකද දිග කලිසන්නෙ ඇදලා තියෙන්නෙ. කට්ටියටම හොදටම දාඩියනන් දාලා. කෙල්ලංඑ ඉනෙන් උඩ සුදු ගවුම දාඩියට හොදටම තෙමිලා ඇගටම ඇලිලා. කොල්ලංඑත් එහෙම්මම් තමයි ඉතින්. කොහොමහරි ඔහොම යනකොට රැස්වීම ඉවර උනා. සර් අර ලමයි ටිකත් යැව්වා පංති වලට. "යන් මිස් මන් කාමරේ ඇරලා දෙන්නන්" කියලා සර් ගියා.
මමත් ඉතින් ස්ටාෆ් රූම් එකට ගිහින් බෑග් එකත් අරන් සර්ගෙ කාමරේට ආවා. මන් කොහොමහරි කාමරේ ලගට යනකොට සර්ට තරහ ගිහින් ඉන්නවා. මන් ගිහින් "මොකද සර් තරහගිහින්" කියලා අහුවම සර් කියනවා " නෑ මිස් බලන්නකො අද මේ කාමරේ ලග අතුගාන්න හියෙන්නෙ 11 වසරෙ ගෑණුලමයින්ට. මුන් ඒක කරලනෑනෙ. මේව බලන්න ශිෂය කායිකාවොත් ඉන්නවා කවුරුත් හරියට වැඩක් කරන්නැ. ඉතින් කොහොමද මෙහෙම ලමයි ලොකුවෙලා ඉස්සරහට පිලිවෙලට රස්සාවක් කරගෙන ජීවත් වෙන්නෙ. " කියලා සර් ටිකක් තරහින් කිව්වා. හරි හරි මිස් ගිහින් වැඩ ටික කරගන්නකො" කියලා කිව්වා. මමත් ඉතින් කාමරේට ගිහින් ඉදගත්තා. මන්නන් දැනගත්තා අදනන් කෙල්ලො ටික ඉවරයි කියලා.
ඒ එක්කම මගෙ හිතට ආවෙ ඒ කියන්නෙ අදත් මට වැඩ කරන්න බැරිවෙයි වගේද යන අදහසයි. විනාඩි 10ක් විතර යනකොට ගෑණුලමයි පස්දෙනෙක් ආවා. එක ලමයෙක්නන් 12 වසරෙ එයා තමයි මේ ලමයින් ගෙ වැඩ බලන්න ඕන ශිෂය නයිකාව. ඒ ලමයි ආපුගමන් සර් හොදටම බැනගෙන බැනගෙන ගියා. අතුගාපුනැති එකට. ඊටපස්සෙ සර් කියනවා ඉන්නවකො තමුසෙලාට මන් ජීවිතේට අමතක නොවෙන්න දඩුවමක් දෙන්නන් කියල අර 11 වසරෙ කෙල්ලො හතර දෙනාට කිව්වා වටේම තියෙන කොල රොඩු ටික අතින් ඇහිදින්න කියලා. ඊටපස්සෙ අර ශිෂය නායිකාවට කිව්වා තමුන් මේ කුණුබාල්දිය උස්සන් ඔහොම්මම එලියෙ දොරකඩ දණගහනවා කියලා. කෙල්ලත් ඉතින් ඔලුව පාත්කරන් අවිත් කාමරේ තිබුන කුණුබාල්දිය අරගෙන එලියට ගිහින් ඒකත් උස්සන් දොරකඩ ඉස්සරහ දනගැහුවා. අනිත් කෙල්ලො ටිකත් කුණුටික අතට එකතු කරගත්තහම හරි තමුනුත් මෙයාගෙ දෙපැත්තෙන් දෙන්නා දෙන්නා දණගහනවා කුණු ටිකත් හොදට උඩටම උස්සගෙන කියලා. අනේ ඉතින් අර ලමයි හතරදෙනාත් ශිෂයනායිකාවගෙ දෙපැත්තෙන් දණගැහුවා. මට ඉතින් මේ සිද්දි පේනකොට අදත් වැඩ කරන්න හම්බෙන එකක් නෑ කියලා හිතුනා. තමුසෙලා මේ පීරියඩ් එක ඉවරවෙනකන්ම මෙහෙම දණගහගෙන ඉන්නඕනෙ. කියලා කිව්වා. සර් කාම්රේට ඇවිත් කියනවා. මිස්ට අදත් වැඩ ටික ඉවරකරගන්න බැරිවෙයිද මන්දා කියලා. ඒ කියපු එකටනන් මගෙ ඇගත් එක්කම සීතල උනා. මමත් ඉතින් ගැලවෙන්න වගේ "නෑ සර් අදනන් කොහොමහරි ඉවරකරන්න ඕනෙ කියලා කිව්වා. "හා හා මිස් එහෙනන් ඉවර කරගන්නකො මට දැන් class එකක් තියෙනවා. මන් ගිහින් එන්නන් කියලා ගියා. දැන් ඉතින් මට බැලෙන්නෙම එලියාර ලමයි පස්දෙනා දගහන් ඉන්න දිහාමයි. අඩත් මට වෑ කරන්න හම්බෙන්න කියලනන් විශ්වාසයි. මෙහෙම ඉතින් මන් දෙලොවක් අතර තනිවෙලා ඉන්නවා. සරෙන් සැරේ ඒ පැත්තම බැලෙනවා.
මේ විදිහට ඊයෙ වගේම මගෙ කාලෙ අදත් නිකන්ම ගෙවිලා ගියා. බෙල් එක ගහනකොටයි මතක් උනේ පලවෙනි පීරියඩ් එකත් ඉවර උනා නේද කියලා. විනාඩි පහක් විතර යනකොට සර් ආවා කාමරේට ඇවිත කිව්වා අර ලමයින්ට යන්න කියලා. කෙල්ලො පස්දෙනා ටක්ගාලා නැගිටලා ගියා. ආ...ආ.. මොකද නිපුනි මිස් මේ තාම වැඩ ටික කරන්න ගත්තෙ නැද්ද. කියනකොට තමයි මටත් මතක් උනේ මන් මුකුත්ම කරේ නෑ නේද කියලා. ආ.. නැ සර් මගෙ මේ ඔලුව ටිකක් කැක්කුමයි වගේ ඒකයි ටිකක් හිටියෙ කිව්වා මමත් නිකන් ශේප් වෙන්න ඕන නිසා. ආආ මිස් පැනඩෝල් දෙකක් දෙන්නද කියලා සර් ඇහුවම මන් කිව්වා නැ සර් මේක ඇරිලා යයි කියලා. එක තමයි මමත් මේ අදත් ලමයි ගෙනත්දාලා බාධාකරානෙ නේද මිස් කියලා ඇහුවා. මිස් මට දැන් ඩබල් පීරියඩ් එකක් තියෙනවා මන් මේ පොතක් ගන්න ආවෙ. මිස් වඩටික කරන්න මන් යන්නන් කියලා ගියා. මාම් ඉතින් ආයෙ කල්පනා ලෝකෙට වැටුනා. අද උදේ ගේට්ටුව ලග ලමයි දගස්සලා තිබ්බා ඊටපස්සෙ දගෑව්වා. දැන් පලවෙනි පීරියඩ් එකේම කෙල්ලො 5දෙනෙක් මගෙ ඉස්සරහ දනගස්සලා තිබ්බා. ඉතින් මේවම මගෙ හිතට දැනෙන්න ගත්තා. මගෙ හිතේ තියෙන අමුතුම ආසාවක් මතුවෙනවා කියලයි මට දැන්නෙ.
මතුසම්බන්ධයි.....
