තක්ෂිලා අක්කා - 01 කොටස
ක්‍රිෂාන් කියන්නේ කවුද?"අඟහරුවාදා උදේම දෙවෙනි පීරියඩ් එක පටන් ගන්නකොටම ක්ලාස් එකට ආව හෙඩ් ප්‍රිෆෙක් අක්කා ක්ලාස් එකේ හැමෝම දිහා බලාගෙන ඇහුවා.."මම අක්කේ"මම උත්තර දුන්නා.මමනෙ ක්‍රිෂාන්."රෝෂිනී මැඩම් කීවා හතරවෙනි පීරියඩ් එකේ විනය කාමරේට එන්න කියන්න කියලා.." කීව ප්‍රිෆෙක්ට්
අක්කා ආපහු හැරිලා යන්න ගියා.වැඩේ හරි.මගෙ හිත යටින් අමුතුම සතුටක් ආවේ
වෙන දේකට නෙමෙයි අද නම් හොඳට කන්න පුළුවන් කියන සතුටට.වේවැල් පාරක රස
ජීවිතේට බලලා නැති මට තිබුණ අමුතුම ආසාව තමා මේක.රෝෂිනී මැඩම් කියනකොට සමහර
කෙල්ලොන්ගෙ ඇස් උඩ යනවා.කොල්ලො අම්මෝ කියනවා.ඒත් මම හිතාමතාම වැරදි කරලා
ගුටි කන්න ලෑස්තිය.රෝෂිනී මැඩම් කියන්නේ අපේ ඉස්කෝලෙ විනය භාර මැඩම්
ඉතිං.හැඳින්වීම කියවපු ඕන කෙනෙක්ට මතක ඇතිනේ.අවුරුදු 32ක් විතර වයස ලස්සනම
මැඩම් කෙනෙක්.ඉස්කෝලේ ඉන්න ලස්සනම මැඩම් තමා ඒ.මම ආසා කරේ ඒ මැඩම්ගෙන්ම
පාරක් කන්න ඒකයි.අනිත් හොඳම දේ තමා රෝෂිනී මැඩම් කොච්චර ලොකු දඬුවමක්
දුන්නා උනත් බැන බැන ගහන්නේ නෑ කියලා මම අහලා තිබ්බා.මැඩම් ආදරෙන් වැරැද්ද
තේරුම් කර කර ලමයට ලැජ්ජා හිතෙන විදියට දඬුවම් කරන්නේ.මම සමහර දඬුවම් දැකලා
තිබුණා උනත් කවදාවත් මැඩම්ගෙන් ගුටි නම් කාල තිබුණේ නෑ....
දැන් මගේ සේරම බලාපොරොත්තු හතරවෙනි පීරියඩ් එකේ ඉෂ්ඨ වෙන්න යන්නේ.ඔයාල බලනවා ඇති ඇයි මේ කියලා.
©©©© දිනකට පෙර ©©©©
සඳුදා
උදේම මම ඉස්කෝලේ ගියේ මට පිරිසුදු කිරීම් කටයුතු තිබුණ නිසා.7 විතර වෙනකොට
ඉස්කෝලෙට ගියපු මම මිදුල අතුගාලා ඉවර වෙලා කැන්ටීන් එකට ගියා.කැන්ටීන් එකට
යනකොට 11 වසරේ ක්ලාස් එකක් ඉස්සරහ රෝෂිනී මැඩම් වේවැලත් තියාගෙන ඉන්නවා මම
දැක්කා.මැඩම් කොන්ඩේ ස්ට්‍රේට්
කරලා ඉන්නේ.දිග කොන්ඩේ.එදා ඇඳන් හිටියේ නිල්පාට සාරියක්.හීනි වේවැල අතේ
අතුල්ල අතුල්ල මැඩම් කෙල්ලො ටිකක් වට කරගෙනයි හිටියේ.ඉස්කෝලෙ පටන් අරගෙනත්
නෑ තාම.මමත් යන ගමන නවත්තලා ටිකක් ඒ දිහා බලන් හිටියේ ගුටිකන්න වගේම වේවැල්
පාර දෙන දිහා බලන්නත් මගේ හිතේ තිබුණ පුදුමාකාර ආසාව නිසා.මැඩම් හිනාවෙවී
මොනවද ලමයින්ට කියනවා මට ඇහෙන්නේ නෑ ඒත්.කෙල්ලො 4 දෙනෙක් තමා වටවෙලා
හිටියෙ.ලස්සන අක්කලා ටිකක්.හතරදෙනාම බෑග් කරේ දාගෙන තාම.මම ටිකක් සිද්දිය
වෙන තැනට ලංවෙලා බැලුවා.ලමයි එහෙ මෙහෙ දුවන අස්සේ මම බලාන ඉන්න එක මැඩම්ට
කොහෙත්ම පේන් නෑ.මම මැඩම් කතා කරනවා ඇහෙන තරමටම ලඟට ගිහින් මොකද්ද වෙන්නේ
අහගෙන හිටියා.අනේ මේ වැරැද්ද කරපු අය අතරේ මමත් හිටියා නම්.අක්කල හතරදෙනාගෙ
මුණු දැක්කම පේනවා බය වෙලා තියෙන තරම."පස්ස පැත්තට ඉර එලිය වැටෙනකන්
නිදියලා බෑ දැන් හොඳේ.උදේ පංති තියෙන දවසට 6.25 වෙනකොට ඉස්කෝලෙ ඉන්න ඕන
දුවලා..ආයෙ මේ වැරැද්ද වෙන්න බෑ.අදට මම පොඩි වේවැල් කසායක් දෙනවා..අල්ලන්න
දුව අත ඉස්සරහට"රෝෂිනී මැඩම් හිනාවෙවී වේවැල උස්සලා එක අක්ක කෙනෙක්ගෙ අත
ඉස්සරහට දික් කරන්න කීවා.කිස් කිස් කිස් කිස් අම්මෝ ඒ සද්දේ ඇහෙනකොට මගෙ ඇඟ
හිරිවැටුනා.මැඩම් පොඩි දඬුවමක් කීවට දුන්න පාරවල් ටිකට අක්කගෙ අත පැලෙන්න
ඇති.අත ගස ගස ගවුමේ පිහදාන්න ගත්තා ඒ අක්කා.ඇස් දෙකෙන් කඳුළු පැනලා.මැඩම්
"හා..දැන් යන්න ක්ලාස් එකට"කීවා.අනිත් හතරදෙනාටත් 4 ගානෙ ගැහුවා.මට නිකං
ඉන්ටර්නෙට් එකෙන් වීඩියෝ එකක් බලනවා වගේ.මාර ආසාවෙන් මැඩම් වේවැල උස්සන
විදිය.ගුටිය වදිනකොටම අක්කගෙ මූණේ ප්‍රතිචාර.අල්ලට
වෙන දේ.සේරම හොඳට රසවින්ද මම මැඩම් එතනින් යනකන් ඉඳලා මගේ ගමන යන්න
ගත්තා."මටත් ගුටි කන්න තිබ්බා නම්"හැමවෙලේම මම තනියම මටම කියාගත්තෙ මේක.එදා
මම මොකක්හරි වැරැද්දක් කරලා රෝෂිනී මැඩම් ගාවට යන්න අවස්ථාවක් හදාගන්න
හිතාගත්තා.ඉස්කෝලෙ පටන් අරගෙන ඉන්ටවල් එකත් හම්බුනා.ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ
ක්ලාස් එකට ආව මම හිතාගත්තේ අවසාන පීරියඩ් එක කට් කරලා විහින්ම මැඩම්ට
අහුවෙන්න.අවසාන පීරියඩ් එකේ තිබුණේ ඉතිහාසය.කොහොමත් මට ඒ විෂය බෝරිං නිසා
මම හත්වෙනි පීරියඩ් එක ඉවර උන ගමන්ම කාටවත් නොකියා ක්ලාස් එකෙන්
ගියා.යාලුවො කොහෙද යන්නේ ඇහුවම මම කීවෙ පුස්තකාලෙට ගිහින් එන්නම් බං
කියලා.රෝෂිනී මැඩම් ගොඩක් වෙලාවට අවසාන පීරියඩ් එකේ ඉස්කෝලේ ඇවිද ඇවිද
ඉන්නේ.ලමයි කරන වැරදි අල්ලගන්න තමා ඒ.මමත් මැඩම්ට අහුවෙන්න හිතාගෙනම ඔහේ
ඇවිද ඇවිද යනකොට මෙන්න ඉන්නවා මැඩම්.වේවැල අතේමයි.උදේ එක නෙමෙයි
හැබැයි.ටිකක් මහත අල්ලගන්න රවුම තියෙන වේවැලක්.වේවැල අතේ දාගෙන මැඩම් මම එන
දිහාට එනවා."ඔහොම ඉන්නවා....."මැඩම් මාව දැකලා කතා කරා.වැඩේ හරි.මගේ හිත
මටම කීවා.මම බිමබලාගෙන මැඩම් ඉන්න පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා."මොකද්ද පුතා ක්ලාස්
එක?මොකද මේ වෙලාවෙ එලියේ?කොහෙද යන්නේ?කෝ බැහැරවීමේ අවසර පත්‍රය දෙන්න බලන්න"එකපිට සේරම ප්‍රශ්න
අහගෙන ගියා මැඩම්.මට ආසාවක් තිබ්බත් මොකද එකපාරටම හිතට පොඩි බයකුත්
ආවා.මැඩම්ගේ වේවැල දැකලා ඒකෙන් කන්න ආසාව හිතේ නලියන අතරේ මොන වගේ දෙයක්
වෙයිද වේවැල් පාර වැදුනම වගේ දේකුත් මගේ හිතේ තිබ්බා."ම..ම...මැඩම් 10-C
මැඩම් ක්ලාස් එක...පුස්තකාලෙට යන්නේ මැඩම්....එක්සිට් කාඩ් එක නම් ගේන්න
බැරි උනා..." මම මැඩම්ට උත්තර දුන්නෙත් පැටලි පැටලි."ම්ම්ම්ම්...ක්ලාස් එකේ
උගන්නන් නැද්ද" මැඩම් ඇහුවේ වේවැල් රවුමෙන් අල්ලගෙන අතට ගන්න ගමන්."නෑ
මැඩම්...ඉතිහාසය මිස් තාම ආවෙ නෑ" මම බයෙන් වගේ කීවා."ඕකේ...මම හොයලා බලනවා
මේවා ඇත්තද බොරුද කියලා..මට නම පංතිය මේ කොලේ ලියලා දෙන්න පුතා" මැඩම් මගේ
අතට පොතක් දෙන ගමන් කීවා.මම නමයි පංතියයි ඒ කොලේ ලියලා මැඩම්ට
දුන්නා."හොඳයි.අවසරපත්‍රයක්
නැතුව ක්ලාස් එකෙන් බැහැර වෙන එක වරදක්.පුස්තකාලෙට නිසා සමාවක්
ලැබෙනවා..ගිහින් වැඩෙ ඉවර වෙලා ඉක්මනට මිස් එන්න කලින් ක්ලාස් එකට යනවා."
මැඩම් වේවැල වන වන මට කියලා යන්න ගිය ගමන යන්න හැරුනා.කරුමට අදත් ගුටි කන්න
උනේ නෑ.මම කැන්ටින් එක පැත්තට යන්න හැරුනා.ඒත් නම පංතිය ලියාගත්ත නිසා
මැඩම් අනිවාරෙන් ඉතිහාසය මිස් ගෙන් අහනවා විස්තර.රෝෂිනී මැඩම් කියන්නේ හොඳට
හොයලා බලලා ලමයින්ට දඬුවම් කරන මැඩම් කෙනෙක්.මම එදා ඉස්කෝලෙ ඇරෙන්න බෙල්
කරනකන්ම කැන්ටින් එකෙ ඉඳලා බෙල් කරලා ලමයි ගියාම ක්ලාස් එකෙන් බෑග් එකත්
අරන් ගෙදර ගියා.ගියවෙලාවෙ ඉඳන් හීන මැව්වේ රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් හෙට වේවැල් පාර
කන විදිය.අනිත් ලමයි මැඩම්ගෙ නම කීවම බයෙන් වෙව්ලුවත් මට ඒක සුන්දරයි.ඉතිං
ඔය විදියට එදා හවස් වෙනකන් කල්පනා කර කර හිටිය මම හැමදාම වගේ හංදිය පැත්තට
යන නිසා එදත් ගියා.හංදියේම කඩේ ගාව ගෙදර.වෙන කාගෙවත් නෙමෙයි තක්ෂිලා
අක්කගේ ගෙදර.අක්කා කැම්පස් ඇරිලා ඇවිත් සඳුදා ,සිකුරාදා දවස් දෙකේ හවස
ක්ලාස් කරනවා.5ට තමා ක්ලාස් ඉවර.නැටුම් වලට දක්ෂ තක්ෂිලා අක්කාගෙම් නැටුම්
ඉගෙනගන්න අපේ ගමේ වගේම ටවුන් එකේ කෙල්ලොත් ගොඩක් ආවා.ක්ලාස් එක කරේ වෙනම
තැනක ගෙදර.ලමයි 30ක් වගේ ක්ලාස් එකේ හිටියා.මම යනකොට ක්ලාස් එක ඇරිලා ලමයි
යනවා මම බලාගෙන.ආව එකේ අක්කා එක්ක කතාවක් දාල යනවා කියලා හිතාගෙන ගෙවල්
පැත්තේ ගියා.
මම - අක්කේ........
තක්ෂිලා අක්කා - ආ...එන්න මල්ලි.....මම දැන් අනේ ක්ලාස් ඉවර උනේ.......වාඩිවෙන්නකෝ ඇවිත්...
මම - මොකද අක්කේ මේ වේවැලක් අරගෙන අනේ....
තක්ෂිලා
අක්කා - අයියෝ හදිස්සියට ඒකත් අරන් ආවනේ සාලෙට...නැටුම් පංතියේ පාවිච්චි
කරන එක අනේ.....ක්ලාස් ඉවරවෙලා මෙහෙන් ගෙනත් තියන්න ආවේ...
වේවැල්
කසාය ගැනම හිත හිත හිටිය මට එකපාරම දකින්න හම්බුනේ හිතුවෙවත් නැති
සිද්දියක්.තක්ෂිලා අක්කා නැටුම් වලට අඳින කලිසමකුයි ටීෂර්ට් එකයි ඇඳගෙන
දාඩිය පෙරාගෙන වේවැලකුත් අරන් එනවා මගෙ ඉස්සරහට.දෙයියනේ අක්කගෙ වේවැලෙන්
පාරක් කන්න ඇත්නම්.මගේ යටි හිත මටම කීවා.
තක්ෂිලා අක්කා - මොකද මල්ලි මේ වේවැල දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්නේ අනේ.....ඔයාට ගහන්න නෙමෙයි ගෙනාවේ..(හිනාවෙමින්)
අක්කා
කියනකොටයි මම පිහවි සිහියට ආවේ.මම අක්කා එක්ක විස්තර කතාබහ කරත් හිත
තිබුනෙම වෙනම තැනක.ඒ මෙච්චර කල් දැකලා තිබුණ ලස්සනම කෙල්ල වෙන තක්ෂිලා
අක්කගේ අතින් වේවැල් පාරක් කන්න ඇත්නම් කියන දේ.ඒ ආසාව ඇතිවෙන්න ගියේ
තප්පරයක් වගේ කාලයක්.දැන්ම නැති උනත් පස්සේ දවසක අක්කට මේ ආසාව කියනවා කියල
හිතාගෙන රෑ උන නිසා මම ගෙදර ආවා.කොහොමහරි එදා රෑ නින්ද ගියෙත් නෑ වැඩිය මේ
වේවැල් මතක් උන නිසා.හෙට ඉස්කෝලෙ මොනව වෙයිද, තක්ෂිලා අක්කාට මේක කියන්නේ
කොහොමද වගෙ දේවල් හිත හිත ඉඳලා නින්ද යනකොට ගොඩක් රෑවෙලා.පහුවදා ඉස්කෝලෙ
ගියේ වෙනදට වඩා ආසාවෙන්.ඇයි රෝෂිනී මැඩම්ගෙන් වේවැල් කසාය කන්න වෙන
සම්භාවිතාව වැඩී පහුවදා..ඔන්න ඉස්කෝලෙ පටන් අරන් දෙවෙනි පීරියඩ් එක යනකොට
මගේ ඇඟ කිලිපොලායන විදියේ පණිඩුඩයක් එනවා.ඒ තමා අද කොටස ආරම්භයේ තිබුණ
පණිවුඩය.කීව වගේම හතරවෙනි පීරියඩ් එක වෙනකන් මගේ හිතේ තිබුණේ
නොඉවසිල්ලක්.පපුව ඩිග් ඩිග් ගානව.ආසාව ටික ටික වැඩි වෙනවා.තුන්වෙනි පීරියඩ්
එක ඉවර වෙනකන් ඇඟිලි ගැන ගැන ඉඳලා බෙල් කරා විතරයි මම කරේ ඉක්මනට ඔෆිස් එක
ගාව තියෙන විනය කාමරේට ගියපු එක.විනය කාමරේ කියන්නෙ රෝෂිනී මැඩම්ගේ
කාමරේ.ඒකෙ සිද්ද වෙන්නේ ලමයින්ගේ ප්‍රශ්න
විසඳන එක තමා.කවදාවත් ඒ කාමරේ ඇතුලට මම ගිහින් තිබුණේ නෑ.එලියට ඇතුලෙ වෙන
කිසිම දෙයක් නොපෙනෙන්නෙ වගේම ඇහෙන් නැති විදියට තමා කාමරේ හදලා තියෙන්නේ ප්‍රින්සිපල්
මැඩම්ගේ කාමරේටම එහා පැත්තෙන්.මම ගිහින් දොරට තට්ටු කරාම ටිකවෙලාවකින්
ඇවිත් මැඩම් දොර ඇරියා.ලස්සන කහපාර සාරියක් ඇඳන් හිටිය මැඩම් එදා වෙනදටත්
වඩා ලස්සනයි."ඇතුලට එන්න පුතා.."මැඩම් කතා කරලා ගිහින් මැඩම්ගේ පුටුවෙන්
වාඩිවෙලා ෆයිල් එකක් අරගෙන "ක්‍රිෂාන් 10- C නේද " ඇහුවා.මම ඔව් මැඩම් කීවම මැඩම් හොඳ හුස්මක් පාතට දාල මගෙ මූණ දිහා බැලුවා.
රෝෂිනී මැඩම් - ඊයෙ අවසාන පීරියඩ් එකේ ඔයා ක්ලාස් එකේ ඉඳලා නෑ....මම හරිද දරුවො??
මම - ඔ.ඔ....ඔව් මැ..ඩම්..
රෝෂිනී
මැඩම් - හ්ම්ම්ම් ම්ම්ම්...12.55ත් 1ත් අතර ඔයා මට මුණගැහුන වෙලේ
පුස්තකාලෙට යනවා කීවා.ඉතුරු කාල සීමාවේ මොකද කරේ...පැහැදිලි කිරීමක්
තියෙනවද?මම - මැඩම් පුස්තකාලෙට ගිහින් මම ක්ලාස් එකට යනකොට ප්‍රිෆෙක්ට් කෙනෙක් හම්බෙලා පුටු වගයක් අදින්න එක්ක ගියා මැඩම්.(වචන පැටලෙමින්)
රෝෂිනී මැඩම් - බොරු කියන්න එපා ලමයො..මට බොරු කරන්න අමාරුයි ලමයෙක්ට..අවසාන පීරියඩ් එකේ ප්‍රිෆෙක්ට්ස්ලා
සේරම හිටියේ මගේ මීටින් එකේ....හ්ම්ම්ම්...වැරැද්ද පිලිගන්නවද?වෙන නිදහසට
හේතු තියේ නම් කියන්න පුළුවන්..(ෆයිල් එක වසා පුටුවෙන් නැගිටිමින්)
මම - ඔව් මැඩම්..වැරැද්ද පිලිගන්නවා මැඩම්.මට සමාවෙන්න මැඩම්..මම කැන්ටින් එකේ හිටියේ මැඩම්..(බයෙන් වෙව්ලමින්)
ඇත්තටම
චණ්ඩියා වගේ ගුටිකන්න ආසාවෙන් කාමරේට ගිය මට උනේ මොකද්ද මටම තේරුනේ
නෑ..දාඩිය දාලා මාව හොඳටම වෙව්ලන්න අරන්.මැඩම් පුටුවෙන් නැගිටලා මගෙ
පිටිපස්සට ආවා.මම හොඳටම බයවෙලා.බය අස්සෙන් ආසාව.අමුතුම හැඟීමක්.ඒක කියන්න
තේරෙන් නෑ ඇත්තටම.
රෝෂිනී මැඩම් - තාම කොට කලිසම් නේද..?මාසයක් තියෙනවනේ තව...හ්ම්ම්...විනය කාමරේට ආව පලවෙනි පාරද පුතා...?
මම - ඔව්...ඔව්..මැඩම්..අනේ සමාවෙන්න මැඩම්.ආයෙ මම එහෙම කරන් නෑ...
රෝෂිනී
මැඩම් - හ්ම්ම්ම්...රෝෂිනී මැඩම් ගැන හරියටම දන්නේ නෑ වෙන්න ඕන පුතා...මම
පුතා නිකංම හොයා බලන් නැතුව ලමයෙක්ගේ ඉගෙනගන්න කාලය නාස්ති කරලා මෙතෙන්ට
ගෙන්නන්නේ නෑ.ඒ වගේම මෙතෙන්ට ආව ලමයෙක් කරපු වැරැද්ද ආයෙ කරන්නෙත්
නෑ.කලිසමේ පිටිපස්සේ පොකට් එකේ තියෙන ඒවා මේසෙ උඩින් තියන්න පුතා..
මම - අනේ...මැඩම්....
මම
ආසාවෙන් හිතලම වැරැද්ද කරලා පිංසෙන්ඩු වෙන්නේ ඇයි කියලා මටම හිතාගන්න
බෑ.මම හොඳටම වෙව්ලනවා.රෝෂිනී මැඩම් මගේ පිටිපස්සට වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා පොකට්
එක හිස් කරනකන්.මම සාක්කුවේ තිබ්බ පර්ස් එක අරන් මේසෙ උඩින් තියලා අත්දෙක
පහලට දාගෙන හිටියා.
රෝෂිනී මැඩම් - පලවෙනි වතාව නිසා මම විස්තර කරලා
ඉන්නම්.මම ලමයෙක්ට දඬුවම් කරන පිලිවෙලක් වගේම එක එක වරදට නියමිත දඬුවම්
තියෙනවා පුතා.ඒවා විදුහල්පති තුමිය වගේම විනය මණ්ඩලය දැනුවත්ව අපි සකස්
කරගත්ත දඬුවම්.ඔයා මේ වෙනකොට වැරදි දෙකක් කරලා තමා මේ කාමරේට ඇවිත්
ඉන්නේ.කියන්න බලන්න වැරදි දෙක...?
මම - පීරියඩ් කට් කරලා මැඩම්......අනික මොකද්ද මැඩම්....(පැටලෙමින්)
රෝෂිනී මැඩම් - අවංකභාවය නැති එක තමා පුතා අනික.බොරුවක් කීවා නේද මට ප්‍රිෆෙක්ට්ස්ලාගේ වැඩක් කරන්න ගියපු නිසා ප්‍රමාද උනා කියලා..ඒ වැරදි දෙකට නියමිත දඬුවම් කරනවා මම අද..
රෝෂිනී
මැඩම් එහෙම කියලා ගිහින් කාමරේ තිබුණ කබඩ් එක ඇරියා.මගෙ ඇස් උඩ ගියා
එවෙලේ.එක එක විදියේ එක එක සයිස් වේවැල්.නිකං පිටරට ඉස්කෝලෙක කෑනින් රූම් එක
වගේ.මැඩම් වේවැල් දිහා බලලා මගේ පස්ස පැත්ත දිහත් බලලා වේවැලක් අතට
ගත්තා.අරගෙන කබඩ් එක වහලා මං ගාවට ආව මැඩම් "මොකද...බය උනාද?වැරැද්ද කරන්න
කලින් බය තිබ්බනම් අද මෙහෙම වෙන්නෙ නෑ නේද දරුවෝ." කීවා.වේවැල් ටික දැකලා
මගේ බය වගේම ආසාව තව තවත් වැඩිවෙලා උපරිමේටම ගියා.තව තප්පර ගානකින් රෝෂිනී
මැඩම් අතින් මට වේවැල් පාර ලැබෙනවා.මොන වගේ වෙයිද දඬුවම,හිතේ ආසාව තරමටම
බයක් තිබුණා.ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට වේවැලකින් පස්සට ගුටි කන්නේ..ඒකත්
බලාපොරොත්තු උන විදියෙම ලස්සන වයසින් අඩු සැර මැඩම් කෙනෙක්ගේ වේවැලෙන්.අනික
තනියම කාමරේක.ඇඟ දාඩියෙන් තෙත් වෙලා.පස්සටත් දාඩිය දාල බව තේරෙනවා.මැඩම්
වේවැල දකුණු අතින් අල්ලගෙන බිමට වන වන මගෙ පස්සට මැඩම්ගේ අත තිබ්බා කලිසම
උඩින්.වෙනම ලෝකෙක හිටිය මම ගැස්සුනා ඒ තිබ්බ විදියට.පස්ස ගල් උනා වගේ
උනා.මැඩම්ගේ අත ලොකූයි.තට්ටමේ ගොඩක් ආවරණය වෙනවා ඒ නිසා..අත පස්සට තියාගෙන
වේවැල බිමට වන වන හිටිය මැඩම් "ක්‍රිෂාන්
පුතා..මීට කලින් වේවැල් පාර කාල තියෙනවද?මං අහන්නේ පස්ස පැත්තට?"
ඇහුවා."අනේ නෑ මැඩම්..මම එහෙම ගුටි කාලම නෑ මැඩම්..." මම බයෙන් වෙව්ල වෙව්ල
කීවා.පස්ස හිරිවැටිලා වගේ නිකං.මැඩම් තාම අත ගත්තේ නෑ.එකපාරම අත අහකට ගත්‍ත
මැඩම් "පීරියඩ් කට් කරපු ලමයෙක්ට මම වේවැල් කසාය 10ක් දෙනවා.....හොඳද...ඒ
වගේම ගුරුවරයෙක්ට වැඩිහිටියෙක්ට බොරු කියලා මෙතෙන්ට එන ලමයෙක්ට මගෙන්
වේවැල් කසාය 6ක් ලැබෙනවා..වැදගත්ම දේ තමා පුතා විනය කාමරේදී 10වෙනි වේවැල්
පාරෙන් පස්සේ ලැබෙන වේවැල් පාරවල් කිසි එකක් කලිසම උඩට ලැබෙන්නේ නෑ.ඒ
කියන්නේ ක්‍රිෂාන්‍ට
අද කලිසම උඩින් වේවැල් කසාය 10ක් වගේම කලිසම පාත් කරලා වේවැල් කසාය 6ක්
දෙනවා මම...තේරුණාද පුතා..?" මැඩම් සේරම පැහැදිලිව තේරුම් කරාම මගේ ආසාව
නිකංම වැඩි උනා වගේම බය දෙගුණ තෙගුණ උනේ නිකංම.දෙයියනේ පාරවල් 16ක්.මම
ඇත්තටම හිතුවේ මැඩම් ආදරෙන් කතා කරනකොට වේවැලෙන් දෙකක් විතර දීල නිකං ඉඳී
කියලා.රෝෂිනී මැඩම්ට ලමයි මෙච්චර බය ඇයි තේරුණේ එතකොට තමයි."ඔව් මැඩම්..අනේ
මැඩම් එච්චර ගහන්න එපා මැඩම්...තේරුනා මැඩම් මම පැටලි පැටලි මොනවා කීවද
මංවත් දන්නේ නෑ."හොඳයි පුතා...බයවෙන්න එපා....අපි වැරැද්ද හදාගමු...මෙහෙම
ඉඳන් වේවැල් කසාය දෙන්න බෑනෙ..මෙතෙන්ට එන්න" මැඩම් බිත්තියේ කරු දෙකක වගේ
රඳවලා තිබුණ බටයක් ගාවට මාව එක්ක ගියා.ඒ බටේ උස වෙනස් කරන්න පුළුවන් ඇණයක්
කරකවලා පාත් කරන්න තිබ්බේ.මැඩම් මම බටේ ලඟට ගියාම ඒක මගේ උස අනුව වෙනස්
කරලා මට ලේසියෙන් අල්ලන්න පුළුවන් වෙන්න හදලා දුන්නා."හ්ම්ම්ම්ම්..හරි
පුතා...මේ බටේ අත් දෙකෙන් අල්ලගෙන හොඳට පිටිපස්සට පස්ස පැත්ත ඇදලා
අල්ලන්න.කකුල් දෙක පහසු විදියකට තියාගන්න.මම දඬුවම ඉවර වෙනකන් එකම විදියට
ඉන්න.පස්ස අතගාන්න තහනම්.ඒ කියන්නේ මේ බටේ අතාරින්න බෑ."මැඩම් කියාගෙන
කියාගෙන ගියා.මම බටේ අල්ලගෙන පස්ස දික් කරා පිටිපස්සට.මට නිකං හීනයක්
වගේ..ඒත් මම හොඳටම බයවෙලා හිටියේ.රෝෂිනී මැඩම් වේවැල දකුණු අතට අරගෙන
මැඩම්ගේ කොණ්ඩේ පිටිපස්සට දාගෙන වේවැල පස්සට ඔන්න මෙන්න සීමාවට ලංකරලා
ටිකක් ඈතට ගියා.මැඩම් කකුල් දෙක පහසු විදියට හොඳට ඇඟට හයිය ගන්න පුළුවන්
විදියට හදාගෙන වේවැල කෙලින්ම පස්ස කෙලින් තියලා හදාගත්තා.තොල් දෙක හප හප
මැඩම් හොඳට හුස්මක් පාතට දාල වේවැල් පාර දෙන්න ලෑස්ති උනා.මට නිකං ෆිල්ම්
එකක් වගේ.ගුටිකන්න තියෙන ආසාව උපරිමෙනුත් උපරිමේටම ඇවිත්.ඉවසිල්ලක් නෑ වගේම
කකුල් ගැහෙන්න බයයි."මම ආස නෑ පුතා ලමයින්ට වේවැල් පාර දෙන්න...නමුත් මේක
හොඳ බේතක් වැරදි හදාගන්න..ආයෙ මේ වැරැද්ද කරන්නෑ කියලා හිතට අරගෙන ලෑස්ති
වෙන්න වේවැල් කසාය කන්න"මැඩම් අවසාන වශයෙන් මට අවවාද කරලා වේවැල පස්සට
ඇද්දා මම එක ඇහැකින් වගේ දැක්කා.මෙච්චර කල් ආසාවෙන් බලාගෙන හිටිය වේවැල්
පාර දැන් ලැබෙන්න යන්නේ.කිස්.......පස්සට කරන්ට් වැදුනා වගේ.පපුව ගැහෙන එක
තව වැඩි උනා.පලවෙනියටම පස්සට කෑව වේවැල් පාර.එකපාරම පස්ස දනවා වගේ දැනිලා
කකියන්න ගත්තා.කිස් සද්දේ කණේ දෝංකාර දෙනවා වගේ.හිතන්න වෙලාවක් නෑ තප්පරේට
එක ගානෙ වගේ පස්සට හොඳම වේවැල් පාරවල් වදින්න උනා.මම බටේ අල්ලගෙන කකුල් දෙක
හොලවන් නැතුව පස්ස වැනෙව්වා වේදනාවට.හිතන තරම් ලේසි උනේ නෑ..ගැහෙන්න අරන්
මුළු ඇඟම වගේ.රෝෂිනී මැඩම්ගේ මූණේ රිඇක්ෂන් එකත් හොරැහින් බැලුවා.පාරක්
දෙන්න හයිය ගන්න මැඩම් තොල් දෙක හපාගන්නවා.දෙන්න පුළුවන් සැරම පාරවල් තමා
දුන්නේ.තප්පර 10ක් වගේ යනකොට පලවෙනි වැරැද්දට දඬුවම් කරලා ඉවරයි.පස්සට
ගිනිපෙල්ලක් තියලා වගේ.කැක්කුම,දැවිල්ල,හිරිවැටීම හැමදේම තට්ටම් දෙකට
දැනිලා තිබ්බේ..ඒ මදිවට අමුතුම රස්නයක් වගේ පිටවෙනවා තේරුණා තට්ටම්
වලින්...සේරම ඉවසගෙන හිටියා.ආසාව සංසිඳවුන එකට හිතේ වේදනාවට වඩා ලොකු
සතුටක් තිබුණා.."හොඳයි පුතා.....රිදෙනවද??ආ....මොකද දැනෙන්නේ
දරුවෝ...?මැඩම් වේවැල මේසෙ උඩින් තියලා අත් දෙකෙන් තට්ටම අතගාන ගමන්
ඇහුවා.මැඩම්ගේ අතේ උණුසුමට වේදනාව සෑහෙන්න සමනය උනා දැනුනා මට."ඔව්
මැඩම්..රිදෙනවා ගොඩක්...ආයෙ වැරදි කරන් නෑ මැඩම්....දනවා වගේ මැඩම් පස්ස"
මම කීවා."ම්ම්ම්ම්....දනවා වගේ නේද....හොඳයි හොඳයි....වැරැද්ද හදාගන්න
හොඳේ...." මැඩම් පස්ස අතගාන එක ඉවර කරලා තට්ටුවක් දාන ගමන් කීවා."බටේ
අතෑරලා කෙලින්වෙන්න ක්‍රිෂාන්.."මැඩම්
කීවා.මම කෙලින් උනාම මැඩම් මගේ ඉස්සරහින් ඇවිත් කලිසමේ හක් දෙක පන්නලා
කලිසම බිමට වැටෙන්න ඇරියා.මට එවෙලේ ලොකු ලැජ්ජාවක් දැනුනා.තරුණ මැඩම්
කෙනෙක් ඉස්සරහ වැරැද්දකට දඬුවම් වෙන්න කලිසම පාත් කරන එක කොච්චර
ලැජ්ජයිද."මොකද ලැජ්ජයි ද පුතේ.....ලැජ්ජාව තවත් දඬුවමක් හොඳ ද?මැඩම්
හිනාවෙලා කියාගෙන "හා හා..ආයෙ බටේ අල්ලාගන්න"කියලා පස්සට ලංකට් එක උඩින් අත
තිබ්බා.මගේ නිල් පාට ලංකට් එක උඩින් මැඩම් අත තියාගෙන පස්සට තට්ටු
කරා.වේවැල් පළු උඩින් මැඩම්ගේ අත වදිනකොට ඉන්න
බෑ."හ්ම්ම්ම්....වැඩිහිටියන්ට බොරු කියන්න එපා ආයේ හොඳද....කලින්ට වඩා දැන්
පාරවල් රිදෙයි පුතා...අපි වැරැද්ද හදාගමු ඒ පාරවල් වලින්...." මැඩම් ආයෙ
වේවැල දකුණු අතට ගන්න ගමන් කීවා.එකපාරම පස්සට වේවැල තිබ්බ මැඩම් වේවැලෙන්
පස්සේ හැමතැනටම තට්ටු කරන්න ගත්තා."ඇයි ඉතිං ක්‍රිෂාන් පුතා මට බොරු කීවේ....බය නිසාද??"වේවැලෙන් තට්ටු කරන ගමන් මැඩම් ප්‍රශ්න
කරා.."අනේ ඔව් මැඩම්...ආයෙ එහෙම කරන් නෑ මම.." මම කීවත් එක්කම කිස් කිස්
ගාලා වේවැල පස්සට වදින්න ගත්තා.කලින් වගේ නම් නෙමෙයි.පස්ස තුවාල වෙනවා වගේ
මට දැනුනේ.කලින් වගේ එකදිගටම නෙමෙයි මැඩම් ගැහුවේ.වේවැල් පාර දෙකක් දීලා
අතින් තප්පරයක් විතර අතගෑවා.පාරවල් 4ක් දීලා පස්ස අතගාන ගමන් "ඉවසන් ඉන්න
පුතා....තව දෙකයි..."කියලා අවසාන පාරවල් දෙක දුන්නා.මම කොහොම ඒ පාරවල් 6
කෑවද මංදා..මැඩම් වේවැල කබඩ් එකට දාන ගමන් "කෙලින් වෙන්න එපා...මම කියනකන්
පස්ස පැත්ත අතගාන්න තහනම්" කීවා.කබඩ් එකට වේවැල දාල ලඟට ආව මැඩම් ලංකට් එක
උස්සලා පස්ස බැලුවා.බලලා හිනාවෙලා " සති තුන හතරක් මතක් වෙන්න පාර හිටලා
තියෙනවා පුතා" කියලා කෙලින් වෙන්න දැන් කියලා මගෙ ඉස්සරහ පැත්තෙන්
ආවා.මැඩම් ඉස්සරහට ඇවිත් බිම වැටිලා තිබ්බ කලිසම අත් දෙකෙන් උස්සන්න නැමෙන
ගමන් "රෝෂිනී මැඩම්ගේ වේවැල් පාරට කොල්ලට කලිසමේ චූ වෙන්න ඇවිත්" කීවා.මාව
හිරිවැටුනා ලැජ්ජාවට.එතකොටම ලංකට් එකේ ඉස්සරහ බලනකොට චූ පැල්ලමක්
හිටලා.නොදැනිම චූ විදින්න ඇවිත් ඒ කියන්නේ...මැඩම් හිනාවෙවීම කලිසම උස්සලා
හක් දෙක දාල "ඕකේ...දැන් හරි...ආයෙ මේ වගේ වැඩ කරලා මේ කාමරේට ආවොත් මම
දෙනවා $$$ යන්න කොල්ලට" රෝෂිනී මැඩම් අතින් දෙකක් පස්සට ගහන ගමන් ගිහින්
වාඩිඋනා..අර කලින් ෆයිල් එකේම මොනවද සටහන් කරපු රෝෂිනී මැඩම් "හරි
පුතා...දැන් ක්ලාස් එකට යන්න..." කීවා.මම "හා මැඩම් කියලා පස්ස අතගගා ම
ක්ලාස් එකට ගියා"..ජීවිතේ ලොකු ආසාවක් වෙලා තිබ්බ වේවැල් කසාය කන එක ඉෂ්ඨ
උන එක ගැන මාර සතුටක් අමුතු හැඟීමක් හිතේ තිබ්බා....
මතුසම්බන්ධයි.........
මීලඟ කොටසෙන් -
මම - මැඩම්.......
රෝෂිනී මැඩම් - ආ....ක්‍රිෂාන් පුතා....කඩේට ආවද....(හිනාවෙමින්)
මම - ඔව් මැඩම්....
පුංචි - ආ...රෝෂිනී....ඔයා දන්නවද මෙයාව...මේ මගේ අයියගේ පුතා....
රෝෂිනී
මැඩම් - ආ...නේ....මෙයාව නොදන්නේ මොකද...අපේ ඉස්කෝලෙනේ මෙයා මේනකා...ඔයාගෙ
නෑයො බව නම් දන්නේ අද...අහලා බලන්නකෝ පුතාගෙන් මාව දන්න විදිය......
මීලඟ කොටසෙන් හමුවෙමු......
මුල් පල කිරීම. - Wewal Kasaya Katha