ammage daduwama - part 2

එදා කතාව නැවැත්තුවේ අම්මි මගේ අතට වේවැලෙන් ගහපු එකෙන්නේ.... මම ඉතින් ඒ පාරවල් රිදුනත් ඉවසගෙන හිටියා කොහොමහරි... අම්මි ඊට පස්සේ මට යන්න කියයි කියලයි හිතුවේ.. එත් නෑ. ඒ පටන් ගැනීම විතරයි කියල එතකොටයි දැනගත්තේ..

මම : අනේ අම්මි ...... මම යන්නද?
අම්මි : යන්න.. කොහේ යන්නද? අද ඔයාට මෙච්චර කල් කරපු හැම නෝටි වැඩකටම පනිෂ් කරලා තමා යන්න දෙන්නේ..
මට දැන් කරගන්න දෙයක් නෑ.. මම දැනගත්තා වෙනද වගේ හුරතල් වෙන්න ගියාට දැන් වැඩක් වෙන්නේ නෑ කියල.. ඉතින් අම්මි කියන හැමදේම කරලා පනිෂ්මන්ට් එක ඉවර කරගාන්නවා ඇරෙන්න වෙන කරන්න දෙයක් නෑ කියල...

අම්මි : හරි සුදු පුතා නැගිටින්න... නැගිටලා ටි ෂර්ට් එකයි ෂෝර්ට් එකයි දෙක ගලවන්න...
මම දැන් පුදුම වෙලා... ඈ... චුටි කාලෙට හිටියට පස්සේ අම්මි ඉස්සරහ මන් අන්ඩර්වෙයාර් එක පිටින්වත් ඉදල නෑ.. මොකද කරන්නේ දැන් ?
අම්මි : මොකද බලන් ඉන්නේ..? කරන්න. එහෙම කියන ගමන් වේවැලෙන් පොඩි පාරකුත් දුන්න...
මම : එත් අම්මි ... මන් .....
අම්මි : ඇයි ලජ්ජද? ලජ්ජා වෙන්න දෙයක් නෑ.. මෙතැන මම විතරයි නේ ඉන්නේ.. අම්මි ඉස්සරහ ඇදුම් නැතුව ඉන්න ලජ්ජා වෙන්න ඕනේ නෑ.. කෝ කෝ ඉක්මනට ගලවන්න. නැත්තම් පරක්කු වෙන පාරට ගුටි කන්න වෙයි ඔන්න...

මට කරන්න දෙයක් නෑනේ දැන් වෙන.. වෙනදනම් ෂේප් දාගෙන යනවා. එත් අද අම්මිගේ මුඩ් එක සීරියස්.. කරන්නම වෙනවා.. එහෙම හිතාගෙන මම ටි ෂර්ට් එකයි ෂෝර්ට් එකයි ගලවල දැම්ම. දැන් මම අම්මි ඉස්සරහ අන්ඩර්වෙයාර් එක පිටින් හිටගෙන ඉන්නවා.. අම්මි සැටියේ ඉගෙන මන් දිහා බලන් ඉන්නවා..

අම්මි : හ්ම්ම්.. හරි. දැනට ඔහොම ඉන්න. හැබැයි ඕකත් ගලවන්න වෙයි ඉස්සරහට හරිද.. දැන් ගිහින් අර පුටුව අරන් එන්න.,
අම්මි මෙසේ ගාව තිබ්බ ලී පුටුවක් පෙන්නලා කිව. එක තනි ලී පුටුවක්.. කෑම මේස වල තියෙන.. ඉදගන්න තියෙන්නේ තනි ලෑල්ලේ..
පුටුව ඇයි ? කියන එක හිත හිත මාත් ගිහින් පුටුව අරන් ආව... ඇවිත් අම්මි ඉස්සරහ තිබ්බ..

අම්මි : හරි දැන් පුටුව උඩ දනගහගන්න.. දණගහල ඇන්ද අල්ලගන්න...

මම දැන් පුටුවේ දනගහන් අන්ද අල්ලාගෙන ඉන්නවා... මොනා වෙයිද හිත හිත,,,

අම්මි : හරි සුදු පුතා දැන් ඔහොම අල්ලාගෙන ඉන්න ඕනේ ඔයා. මම ඔයාට මේ පනිෂ් කරන්නේ ඔයා මෙච්චර කල් මන් කියන ඩේ ඇහුවේ නැති උනාට.. ඒ වගේම ඔයාට මේවා පුරුදු වෙන්නත් වෙනවා. මොකද ඉස්සරහ ඔයා කරන හැම වරද්දටම ඔයාට මෙහෙම පනිෂ් කරනවා මන්.. තේරුනාද?
මම : ඔව් අම්මි..
ඒ එක්කම පස්සට වැදුනා පාරක් සටාස් ගාල.. මම ආව කියාගෙන පස්ස අල්ලගත්ත.. එකනම් අම්මි හයියෙන් ගැහුවා..

අම්මි : මොකක්ද දැන් මන් කතා කරන්න කිවේ මට? අනික මම කිවේ අත ගන්න එපා කියලනේ මම කියනකම් ?ආ ?
ඉන්නකෝ ඔයාට ආයේ වරද්දන්නෙ නැති වෙන්නම මතක තියවන්නම්..

මම දැන් ඔයාට වේවැලෙන් දහයක් ගහනවා පස්සට.. ඔයා ඒ හැම එකක්ම ගණන් කරන්න ඕනේ.. ඒ වගේම හැම එකක් ගානෙම මට කියන්න ඕනේ මැඩම් මට සමාවෙන්න 1 යි , මැඩම් මට සමාවෙන්න 2 යි . එහෙම ගණන් කරන්න ඕනේ පාරවල් 10 ම.. හරිද.. මම හයියෙන් ගහනවා මේවා.. හැබැයි ඔයා අත ගන්න බෑ.. අත ඔහොම ඉස්සරහ අන්දෙන් අල්ලගෙනම ඉන්න ඕනේ මන් කියනකම්.. ගත්තොත් ඔයාට වැඩි පුර පනිෂ් කරන්න වෙයි හොදේ.. තේරුනාද?

මම : ඔව් මැඩම්.... :(

එහෙම කියල අම්මි නැගිටලා මගේ පිටිපස්සට ආව.. සයිඩ් එකෙන් ඇවිත් එයා අත දිගෑරල distance එක හදාගත්ත මටයි වේවලටයි දුර.. මන් දැන් ගැහෙනවා.. කොල්ලෝ එක්ක රණ්ඩු වෙලා ගහගෙන මරාගෙන තියනව තමා, ස්කොලෙත් ගුටි කාල තියෙනවා.. එත් මේ වගේ situation එකකට මීට කලින් මම මුණ දීලම නෑනේ..
අම්මි : හරි දැන් පටන් ගන්නවා...

සටාස්........... පලවෙනි පාරම වැදුනා සැරටම... මන් හිතුවේ නෑ අම්මි ඒ තරම් හයියෙන් ගහයි කියල.. මට කියන්න කියපු එකත් අමතක උනා..

අම්මිට ඒ පාර තරහ ගියා..

අම්මි : ඔය ආයෙමත් ඔයා අමතක කළා.. -_-

මම : සොරි මැඩම්...

අම්මි : හරියට කරන්න නැත්තම් වැඩිපුර ගුටි කන්න. ආයේ චාන්ස් නෑ ඔයාට.. මේම නැතුව ඔයාව හදන්න බෑ ...

සටාස්...
1 යි , මැඩම් මට සමාවෙන්න
2 යි , මැඩම් මට සමාවෙන්න
3 යි , මැඩම් මට සමාවෙන්න ..
...
..
/////

අම්මි කොහොමහරි දහයක් ගහල ඉවර කළා. එයා එක පාරක් ගහල තප්පර 10 ක් විතර ඉදල තමා ඊලග පාර ගැහුවේ.. කලින් පාර වැදිලා එකේ වේදනාව අඩු වෙගෙනම එද්දී යි අනික වදින්නේ.. ඔක්කොම එක පාර ගහගෙන ගහගෙන ගියානම් ගානක් නෑ. එත් මේ විදිහට යද්දී අමාරු වැඩි.. කරන්න දෙයක් නෑ එත්.. ඉවසගෙන හිටියා...
කොහොමහරි පාරවල් 10 ගහල ඉවර වෙනකම් අම්මි කතා කලේ නෑ.. මම කිව්වා විදිහට 10 ට ගණන් කළා...

අම්මි : හරි... දැන් ඔයාට පුළුවන් රිදෙන තැන් අතගාගන්න... අද මුල් දවස නිසා චාන්ස් එකක් දෙන්නම්... එත් මීට පස්සේ ඔයාට වේදනාව දැනෙන්න තියෙනවා අල්ලන්නවත් දෙන්නේ නැතුව හරිද...
හ්ම්ම්.. දැන් හිටගන්න...

මම පුටුවෙන් බැහැල හිටගත්තා...

අම්මි : ඔකේ.. මේ පුටුව ගිහින් තියල එන්න.. ආ මේ වේවැලත් මගේ රුම් එකෙන් තියන්න.. නෑ නෑ ඇදුම් ඕනේ නෑ. ඔය විදිහට යන්න ඕක පිටින්..
මම ඉතින් පස්සත් අත ගගා ගිහින් වේවැලත් අම්මිගේ රුම් එකෙන් තියල පුටුවත් තියල ආව. අම්මි සැටියේ ඉගෙන ටීවී එක දාගෙන.. මොකක්ද වැඩ සටහනක් පටන් ගන්නවා... ටීවී එකේ. එය එක බලන්න ලැස්ති වෙනවා...
මම : මැඩම්... මම යන්නද?
මේ සැරේ මම හරි විදිහටම කතා කළා. මොකද කතා කරන්න ඕනේ විදිහ මතක හිටින්නම වදුනනේ...
අම්මි : නෑ සුදු පුතා ඔයාට යන්න බෑ.. දඩුවම ඉවර නෑ.. යන්න අතනට.. බිත්තිය ගාව... ගිහින් මගේ පැත්ත හැරිලා කෙලින් දනගහගන්න... යන්න..
මම ඉතින් බිත්තිය ගාවට ගිහින් දනගහගත්තා,,, අම්මිගේ පැත්තට හැරිලා.. දැන් මම අන්ඩර්වෙයාර් එක පිටින් රුම් එකේ අයිනේ දනගහන් ඉන්නවා.. අම්මි ටීවී එක බලන්න ගත්ත.
අම්මි : මේ කතාව තව පැයක් තියෙනවා.. මම මේක බලල නිදියන්න යනවා.. ඔයා එතකන් ඔතන ඔහොම දනගහන් ඉන්න ඕනේ අද... කෙලින් ඉන්න ඕනේ. කතා කරන්න බෑ.. දගලන්න බෑ.. ඔහොම ඉන්න... හරියට හිටියොත් ඊට පස්සේ යන්න පුළුවන්... හොදද...
මම : හා මැඩම්..

මේක තමා මම ජීවිතේ මේ වගේ ලබපු මුල්ම අත්දැකීම... මගේ අම්මි ඉස්සරහම යට ඇදුම් පිටින් දනගහන් ඉන්නවා කියන්නේ? එයාගෙන් ම වේවැල් පාරවල් කළා, එයා ඉස්සරහ මෙහෙම දඩුවමක් විදින්න උනා කියන්නේ.. මේ වගේ අත්දැකීමක් කවදාවත් ලබල නෑ. එක වෙනස් ම අත්දැකීමක් උනා මට.. අදට කතා එච්චරයි.. එත් ඊට පස්සෙත් අම්මි ඔයිට වඩා පනිෂ් කළා මට.. ඒවා පස්සේ දාන්නම්.. මේ කතාවේ ප්‍රතිචාර අනුව..